పుట:Thupanu, by Adavi Bapi Raju.pdf/92

ఇదే నా పాట. ఇదే నా ఉద్యమం. నేను విశ్వేశ్వరునిపై సాగించిన యుద్ధం అన్ని రంగాలలో విజృంభించింది. నా చిన్నమాట సంభవించిన ప్రపంచ యుద్ధం ఈ యుద్దమంత సర్వతోముఖంగా నడవలేదు. అసలు నాతో యుద్ధం చేసేందుకు ఏడీ ఈ మగవాడు విశ్వేశ్వరుడు! దద్దమ్మ, హీనుడు, సిగ్గులేనివాడు, పాషండుడు, షండుడు! రమ్మనండి. త్రిపురాసుర సంహారం చేశాడట. రాత్రిళ్ళు నాలో కామం ప్రకోపింపసాగింది. నా శకుంతలా వియోగం నాకు తీరని బాధ. నాకు కలిగే కామవాంఛకు నేనే సిగ్గుపడ్డాను. కాని శకుంతలా స్మృతియే నా కామవాంఛా ప్రవాహానికి ఆనకట్ట అయింది.

    ఏమిటి నీతి? ఎందుకు ? నా ప్రేమంతా వెళ్ళిపోయిన ఒక పరమ బాలికకు ధారపోశాను. ఇంక నా కామవాంఛా ప్రవాహానికి ఆ పవిత్ర బాలికా ప్రేమభావం ఎందుకు అడ్డం రావాలి? నా ప్రేమను హరించిన ఈ దేవుళ్ళను అవమానం చేయాలంటే స్త్రీ వాంఛయే ఉపాయమనే నిశ్చయానికి వచ్చాను. ప్రసిద్ది కెక్కిన ఉత్తరాది భోగంవాళ్ళ ఇళ్ళకు వెళ్లాను. చెమటలు పట్టాయి. పది రూపాయలు నర్పించుకొని పారిపోయి వచ్చాను. ఆ మహాపట్నంలో కొందరు సంసారిణిలు కూడా ధనంకోసం ఈ వృత్తి చేస్తూ ఉంటారు. యాత్రికులే వారికి విటులు. అట్లని అన్నిరకాల విటులను చేరనివ్వరట.

    అలాంటి వారిలో ఒక పండా రెండవ భార్యతో నాకు స్నేహం కుదిరింది, ఆ అమ్మాయికి నా ఈడే ఉంటుంది. చాలా అందంగా ఉంది. ఉత్తరాది సంగీతం చక్కగా పాడేది. చీరెలని, రావికలని రెండు వందల రూపాయలు ఆమెకోసం ఖర్చుచేశాను. అయిదారుసారులు అప్పుక్రింద పాతిక, ముప్పై, పదిహేను సొమ్ము ఇచ్చాను. ఆ అప్పు తిరిగి వస్తుందని కాదు. ఆ వంకపెట్టిగాని ఆ అమ్మాయి డబ్బు పుచ్చుకోనేది కాదు. భర్తకు మా యిద్దరి స్నేహం తెలుసును. ఇద్దరం అల్లరి చేసేవాళ్ళం, పాడుకునే వాళ్ళం. ఆ అమ్మాయికి తెలుగు వచ్చును. ఎందుకంటే ఆవిడభర్త, తెలుగువాళ్ళ పండాలలో ఒకడు. ఆమె పేరు సుశీలాదేవీ! ఆమె నాతో చెప్పడం ఇంతవరకూ నా వంటి స్నేహితుడామెకు దొరకలేదట. కాశీ విశ్వవిద్యాలయంలో చదువుకునే ఇద్దరు తెలుగు విద్యార్థులు అప్పుడప్పు డామెకడకు వస్తారట. ఆమెకు కామసంబంధం ఉందట. వాళ్ళు డబ్బు బాగానే ఇచ్చేవారట. నే నామె జీవిత పథంలోకి రాగానే ఆమె వాళ్ళిద్దరినీ ఇకరావద్దందట! ఎంత స్నేహం అయినా సుశీలాదేవితో ఇంతవరకు కామసంబంధం కలిగించుకోలేకపోయాను. ఆట పాటలతో, కేరింతలతో సరిపోయేది.