పుట:Thupanu, by Adavi Bapi Raju.pdf/89

ఛా, ఆమె చీరలు నా అపవిత్ర దేహంతో ఎందుకు దహించుకుపోవాలి? అని ప్రశ్నించుకొన్నాను. ఒక చీర చాలు. అంతా సిద్దం చేసుకున్నాను.

                                                                                                                       19

    పాతగుడ్డలూ, కొన్ని దుప్పట్లు పోగుచేశాను.వాని నన్నిటినీ కిరసనాయిలలో తడిపినాను. నా చొక్కా, నా పంచె కిరసనాయిలలో తడిపినాను. అన్నీ సిద్దపరచి, గదిలో వస్తువులన్నీ అంటుకునే ఏర్పాటు చేశాను. ఉత్తరాలు అందరికీ వ్రాశాను. మా శకుంతల ఫోటో ఒకటి తీసి గంటలకొలదీ హృదయాని కద్దుకొని నా చదువుగదిలో కూర్చున్నాను.

    శకుంతలా!నా ప్రేమ నీచమైంది కనుక నీతో రాలేకపోయాను! ఒకరో ఇద్దరో తప్ప మనుష్యులలో ప్రాణప్రియవెంట ప్రాణము వదలినవారెవరు? మగవాళ్ళకు ప్రేమ తక్కువ. మగవాళ్ళు కర్కశ హృదయులు. మగవాళ్ళు రాక్షసులు. నా శకుంతలను వదలి ఇన్నాళ్ళు బ్రతికి ఉండగలిగిన నేను పరమ పాపిని.

    నా పళ్ళు బిగించుకొన్నాను. కళ్ళు జేవురించాయి. మనస్సు నిశ్చలం చేసుకున్నాను. ఆ ఫోటోతో జేబులో అగ్గిపెట్టెతో మేడమీద నా సహగమన మందిరానికి వెళ్ళడానికి హాలులో మెట్లదగ్గరకు పోయాను.

    ఇంతలో వంటింటిలోంచి మా అమ్మగారు వచ్చి నాయనా, ఈ రోజుకు కూరలేమీ తెప్పించలేదేమి బాబూ! ఏమి చెయ్యమన్నావు తండ్రీ! అన్నది.

     నాకు ఆకలి లేదమ్మా! సాయంకాలం తెస్తాను. అప్పుడు కూర వండ వచ్చునులే! అని మెట్లెక్కిపోయాను. నా సహగమనపు గదిలోకి వెళ్లాను.

    ఇంతలో నా వెంటనే మా అమ్మగారు కూడా వచ్చి, గదిలో ప్రవేశించింది. అంతా కలయచూచింది, నా తండ్రీ, ఇదేమిరా బాబూ! అని మూర్ఛలో విరిగి పడిపోయింది.

    నేను తెల్లపోయినాను. వెంటనే ఆమె కడకు ఉరికి ఆమెను లేవనెత్తి గబగబ మేడహాలులోనికి తీసుకువచ్చి పనిమనిషిని పెరేట్టిపిలిచాను. నీళ్ళు, నీళ్ళు! అని కేకవేశాను. మాతో కొల్లిపరనుంచి వచ్చిన పనిమనిషి నీళ్ళు పట్టుకొని పరుగెత్తుకొని వచ్చింది.

    కాశీలో చాలాకాలంనుంచి ఉన్న ఒక తెలుగు బ్రహ్మణ యువకుని, సహాయంగా ముప్పది రూపాయలు జీతం యిచ్చి ఏర్పాటు చేశాను. ఆ అబ్బాయి మేడమీదికి పరుగిడి వచ్చాడు. అతన్ని డాక్టరు అని కేకేసి చెప్పాను. అతడు వెంటనే పరుగెత్తిపోయినాడు. ఈలోగా నీళ్ళు పెట్టి నుదురూ, తలా తడుపుతూంటే మా అమ్మకు మెలకువ వచ్చింది. ఆమె మాటలాడలేక పెదవులు వణికిపోగా నా చేయి గట్టిగా పట్టుకొని, మళ్ళీ మూర్ఛపోయింది. గురక, నోట నురుగు, చేతులు కొంకర్లు, పళ్ళు బిగిసి పోయాయి.

    అయ్యో! మా తల్లి ప్రాణం విడుస్తుందా? అమ్మా! ఎంతటి ఛండాలపు కొడుకును కన్నావు? గుండె దడదడమంటూ, కళ్ళనీళ్ళు కారిపోగా డాక్టరు గారి కోసం ఎదురుచూస్తున్నాను. నీళ్ళతో మా పనిపిల్ల అమ్మ తల తడుపుతూనే ఉంది.