ఈ పుటను అచ్చుదిద్దలేదు
తన పడకగదికి ముందున్న చదువు గదిలో హేమం సోఫాలో పడుకుని, తలకు ఎడమప్రక్కగా చిన్న రోజుచెక్కబల్ల మీద పద్మములో నుంచి వచ్చే కర్ణికలా ఉన్న విద్యుద్దీపం వెలుగున,ఆ పుస్తకం చదువుకుంటున్నది. కథ రెండు ప్రకరణాలు జరిగేసరికి హేమం ఎందుకో పడుకుని చదవలేక పోయింది. పుస్తకం హృదయాని కద్దుకుంది. ఆమె కళ్ళ వెంట జలజల నీటి బిందువులు రాలినవి. తన శ్ర్ముతిపథంలో చిన్ననాటి రోజులలో సంచరించిన దేవవీరుడై వెలిగి, దేశాలు తెగించి పారిపోయిన తన మూర్తిబావే త్యాగతా! ఆ ప్రశ్న ఆమె ఆశ్చర్యమున లీనమై ఆమె హృదయమునకు మరియు ఆందోళన తెచ్చినది. ఈ సంఘటనలోని మహా రహస్య మేమిటి? ఆమె తీవ్రాలోచనలలో మునిగినది. ఒకసారి కోపం ఒకసారి విషాదం ఆమెను ఆలమివేసినవి!
త్యాగతీ! ఎంతవాడవయ్యా నీవు! నిన్ను బావా అని పిలవాలా? లేక త్యాగతీ అని సంబోధించాలా ? అహో! ఎంత అందంగా కథ మొదలు పెట్టాడు. బావ అనే మాటలో ఉన్న ఏదో చిత్రానుభవము ఆ కథా సౌదర్యములోనుంచి తొణికిసలాడి, వెల్లువలై ప్రవహించి వచ్చి, తన్ను ముంచివేసింది.
ఈ రహస్య వ్యక్తతలోనుండి బయటపడిన బావ తనకు ఎక్కువ సన్నిహితుడా? లేక తన స్నేహితుడై తనకు పెట్టని కోటయై, వివిధ రీతుల గురువైన త్యాగతీ తన హృదయంలో ఇంతలో ఏకీభవించడంలేదేమి?
చిన్నతనాన్నుంచి తన అక్క తన కొక దేవతే. ఇప్పుడు ఆ అక్క చరిత్ర ఎంత చక్కగా వర్ణించాడు ఈ కవి! తన బావకవి. త్యాగతి శిల్పి మాత్రమని తాను విన్నది.అతని చిత్రాలూ,ఏవో తన ఇంటికి తెచ్చి చూపించిన లోహవిన్యాసాలు తక్క, ఇతరాలు తానెప్పుడూ చూడలేదు. ఆ లోహ శిల్పాలు కొత్త అందాలతో, భావాలతో నిండి, మనోహరంగా ఉన్నవి. తానీ లోహశిల్ప విధానము నేపాలులో నేర్చుకొన్నానని త్యాగతి చెప్పినాడు, తన చరిత్ర పూర్తిగా ఒక్కనాడైనా అతడు చెప్పలేదు. కారణము? పాపారావు బాబయ్య రాగానే ఏదో సంచలనము కలిగినది. ఆ కారణంగా తన కీ గ్రంథము వచ్చి వుంటుంది.
హేమసుందరి ఆ గ్రంథము మూసివేసి హృదయమునకు మరల నొకసారి అద్దుకొని, ఇటునటు పచారుచేసినది. ఒకమారు పడకగదిలోనికి పోయి, హృదయమున నా గ్రంథ ముద్దుకొనియే ఆమె తన మృదుల పల్యంకముపై బోర్లగిల పండుకొన్నది.
లోకేశ్వరికి మొదటినుంచీ ఈ రహస్యము తెలుసునా? తన అక్క అత్తగారు తమ్ము చూచుటకు రెండు నెలల క్రిందట వచ్చినది. ఆవిడ తన్నెంతో ఆదరించినది. తన్ను కౌగిలించుకొన్నది. ఉన్నంతసేపూ తనదగ్గరనే తన్ను
