పుట:Thupanu, by Adavi Bapi Raju.pdf/40

సౌందర్యాలకు నిధి అని తోచేది. ఆ బాలిక తల నిలపడం వచ్చిన అయిదోనెలనుంచి కూడా నే నెక్కడ పడవేస్తానో అనే భయంతోనే ఎత్తుకుంటుండేవాణ్ణి.ఎంత ఏడ్పులో ఉన్నా ఏడవకు అని నేననగానే ఆ పాప ఊరుకునేది.ఆ అమ్మాయి వినాయకరావుగారి ప్రథమ సంతానం.

వినాయకరావుగారి ప్రథమ భార్య,బిడ్డలు లేకుండానే ఇరువది యైదవయేట కాలము చెందినది.అప్పుడే రెండవభార్యను చేసుకోన్నారట.రెండవ భార్యకు చాలా కాలమువరకు కాన్పురాలేదు.శేషాచలపతితో వియ్యమందుటకై నా నాకు బిడ్డలు కలుగలేదే అని ఆయన దిగులు పెట్టుకునేవారట,మా తండ్రిగారు పోయిన రెండేళ్ళకు వారి ప్రథమ పుత్రిక ఉద్భవించినది.అందాల ఆ చిన్నపాప నేనేత్తుకొన్నప్పుడు చాకలి తెచ్చిన బట్టలైనాసరే ,ఆమె అశుభ్రపరచినా మాట్లాడకుండా ప్రక్కనే ఉన్న మా యింటికి గిరుగెత్తుక వెళ్ళి ఆ బట్టలు విడిచి శుభ్రమైన బట్టలు కట్టుకొని వచ్చేవాడిని.మేము రేపల్లెచదువుకు వెళ్ళేసరికి శకుంతల తప్పటడుగులు వేస్తుండేది.మొదటిసారి సెలవలకు వచ్చినప్పుడు,ఆమె ముద్దు మాటలు మాట్లాడినది.రెండవసారి సెలవలకు వచ్చినప్పుడు,మొదట నన్ను చూచి క్రొత్తచేత సిగ్గుపడినా రెండవదినం నా మెడచుట్టి నన్ను వదిలింది కాదు.

 బంగారపు తొనల ఒళ్ళు,ఒత్తుజుట్టు; ఆ జుట్టు వెనక్కు తీసుకోవటము తెలిసేదికాదు.జుట్టు మధ్యనుంచే కళ్ళతో చూస్తూ మాటాడేది. బావ వత్తేలు బితకత్తులు తెత్తిపెత్తాడునాన్నా బావను పెల్లి తేతుకుంతా అని అంటూ వుంటే దేహ మనఃప్రాణాలతో కాంక్షించి పెళ్ళిచేసుకొన్న నవయౌవనుని హృదయంలా నా హృదయము దడదడ మనేది.పాలకడలి పొంగులో పైకుబికిపోయేది.

 నేను పదేళ్ళ కుర్రవాడిని.ఆమె అయిదేళ్ళ బాలిక.మే మిద్దరం చిన్నతనాన్నుంచీ ఒకే కంచంలో తినడ మలవాటు. వాళ్ళింటికి వెళ్ళినా వాళ్ళమ్మ ఒకే వెండికంచంలో మాకు అన్నం పెట్టేది.ఒక్కొక్కప్పుడు మా ఇంట్లోనే రాత్రులు నా మంచం మీదనే,నా ప్రక్కన పడుకొని నిద్ర పోయేది.మానిద్దురలో ఆమె నాన్నగారు వచ్చి ఎత్తుకొని తీసుకుపోయేవారట.వాళ్ళమ్మ ఏమి పెట్టినా నాకు పెట్టకుండా తినేదికాదు. నేనేమి సంపాదించినా శకుంతలకు పెట్టకుండా తినేవాణ్ణికాదు.

         నేను విన్న కథలు, చదివిన కథలు ఆమెకు చెప్పేవాణ్ణి.ఆమెకు వాళ్ళ అమ్మమ్మ చెప్పిన ఈగ పేరు మరచిన కథ,రాజుకు ఏడుగురు కొడుకుల కథ,పేను కథ,కాకీ పిచ్చుక కథ తన తియ్యనైన లేత మాటలతో,

పేదరాసి పెద్దమ్మా
పెద్దమ్మ కొలుకా
కొలుకుచేతి గొడ్డలా
గొడ్డలికొత్తే చెత్తా
చెత్తుమీద వాలిన పిత్తల్లాలా