ఈ పుటను అచ్చుదిద్దలేదు
నా రూపం మారిపోయింది. నేను నల్లబడ్డాను. నా మొగం చిక్కిపోయింది. నా జుట్టు ఊడిపోయి కోడిజుట్టులా అయింది. నా నుదురులో గీతాలు బ్రహ్మరాతలా కఠినమై, స్పష్టమై, చెరపరాని తీవ్రత తాల్చినవి కాబోలు!
నేనద్దం చూచుకోవడమే మానేశాను. నాకు బట్టలవిషయంలో శ్రద్ద సంపూర్ణంగా మాయమైపోయింది. ఏ దుస్తులు ధరించేవాణ్ణో, అవి మాసినవో, శుభ్రంగా ఉన్నాయో, లేవో అనే భావమేలేదు.
మా సుబ్బులు ఒరే బావా! అన్ని మంచి బట్టలున్నాయి, ఈ మాసిన బట్ట లెందుకు కట్టుకుంటావురా? అన్నాడు.
ఏ బట్టలైతే నేమిలేరా? ఇప్పుడు నే నందంగా కనబడకపోతే కొంపలు మునిగిపోలేదు!
ఏమిటో, నువ్వు తెలిసినవాడవూకావు. తెలియనివాడవూకావూ. తెలిసీ తెలియని నరుదెల్ప బ్రహ్మదేవుని వశమే? అని చెప్పినట్లు ఉంది నీ వ్యాపారం. నీకు నేనేం చెప్పగలను?? నీసంగతి చూచి, అత్తయ్య కుళ్ళిబోతోంది!
సుబ్బులూ! మీరంతా నామీద ఎందుకు ఆపేక్షగా ఉంటున్నారో నాకర్ధం కావడంలేదు. నేను లోకానికి క్షయపురుగును. నేను పరమ చండాలాన్ని. నన్ను లోకమంతా కలిసి వెలేసి నిర్జనారణ్యానికి తోలివెయ్యాలి. నాకు చావనేది లేదు. ఇలా ఏదో మొండివాడిలా కఱ్ఱలా, మొద్దులా పురుగులా బ్రతికి నా అన్నవారినల్లా ఏడిపించి, ఏడిపించాక, ఎక్కడో పనికిమాలిన చావు నానొసట రాసివుంది. దానికి నువ్వు బెంగ పెట్టుకోవడ మెందుకు, అమ్మ కుళ్ళిపోవడ మెందుకు?
నీ ఉపన్యాసం పూర్తి అయితే అంతే చాలురా, నీ ఇష్టం సుమా! నువ్వు ఏ భగవంతుని దయవల్లనైనా మామూలు మనిషివైతే, తిరుపతివెళ్ళి నూరురూపాయలు అర్పించుకుంటాను.
ఓ వెఱ్ఱికాయా! భగవంతు డెక్కడున్నాడురా? మనుష్యునిలోని నీరసత్వంవల్ల దేవుడున్నాడని, తమకు తెలియని, తమకు మించినవీ, వాడికి పేర్లు పెట్టి అర్ధంకాక తప్పుకుంటున్నారు. ఎవరా దేవుడు?
మనుష్యులలో పెద్దవాళ్ళూ, చిన్నవాళ్ళూ, తెలివైనవాళ్ళూ, తెలివితక్కువవాళ్ళూ అని తేడాలున్నాయంటావా?
ఆ !
అలాగే మనుష్యులకు మించిన వ్యక్తులుండ వచ్చునంటావా?
అన్నీ ఉండవచ్చును, లేందే?
లేరని నీ కెల్లా తెలుసును?
ఉన్నారని నే కెల్లా తెలుసును?
ఉన్నారని అనేకమంది పెద్దలు చెప్పుతున్నారు.
లేరనీ చెపుతున్నారు.
మనం ఇంగ్లండు వెళ్ళలేదు; అయినా ఇంగ్లండు ఉందని మనం ఒప్పుకుంటున్నామా?
