మేక చంకబెట్టి మెలగుచు, మందలో,
భ్రమసి తిరుగు గొల్ల పగిది గాక,
దైవమె'రుగక పెర దైవతముల దల్చు. వి. 152
వెర్రి బట్టు వాని వినయంబుల' ధికంబు,
చెడ్డ ముండ ముసుగు చెలగి పెట్టు,
చెడిపె *[1]కొడుకు మిగుల జేయునా' చారంబు. వి. 153
పర - ధనములకు చెయి పట్టెను మిక్కిలి,
సత్యమింత లేక జారుడ' య్యె,
ద్విజుడ' నుకొను దాను తేజమింతయు లేక. వి. 154
ఇమ్ము దప్పు వేళ నె' మ్మెల' న్నియు దప్పి,
కాల మొ'క్క రీతి గడుప వలయు,
విజయుడ'నుగు దప్పి విరటుని గొలువడా. వి. 155
152. Those who roam to other lands in pilgrimage to find the God that dwells within them are like a shepherd who searches in his flock for the sheep he has under his arm.
153. Who behaves himself more cautiously than a madman? who assumes more modest airs than a poor widow? and who is so strict in religious rites as the worthless?
154. He constantly stretches out his hand to seize his neighbour's wealth, and devoid of all truth he becomes a roving debauchee. So entirely worthless he still calls himself twice-born!
155. If you have missed your opportunity, it is best to lay aside all pretences, and pass your time privately. Did not Arjuna, when unsuccessful, enter into the service of Virata ?†[2]
