ఆడి తప్పు వారల' భిమాన హీనులు
గోడె'రుగని వాడు, కొద్ది కాడు.
కూడి కీడు సేయ క్రూరుండు దలపోయు. వి. 122
వాన రాకడ మరి ప్రాణంబు పోకడ
కాన బడదు ఘనునకై' న గాని
కాన బడిన మీద కలి యిట్లు నడుచునా. వి. 123
తగిన కులజుడై'న, తల యెత్తు ధనమైన,
భాగ్య - పురుషుడే' ల పట్టనెంచు
పరమ - సాధ్వి చూడ, పరులనంటదు సుమీ. వి. 124
పరుల దత్తమి' ట్లు పాలన జేసిన,
నిల స్వ దత్తమునకుని' నుమడించు
నవని పరుల దత్తమ' పహరించిన స్వద
త్తంబు నిష్ఫలంబు; ధరణి వేమ. 125
122. Those who give their word, and break it, are lost to all shame: he who disregards distress is vile: and cruel is he who, after contracting friendship, grieves his friend.
123. The coming of rain and the departing of the spirit, are not to be foreseen even by the wisest. Could we perceive the future, surely this iron age (Cali yuga) would not proceed as it does.
124. Though he see wealth heaped as high as his head, the man of pure birth, *[1] rich in himself, will not touch it; and a chaste, virtuous wife will regard no strange man. . .
125. If thou duly guard the benefaction of others, thy ancestors, such as charitable institutions, this shall double the merit of thy own charitiesː but if thou embezzle the aims of others, thy own charities shall become fruitless.
- ↑ * Or, The fortunate man.
