58
తెలుఁగుమెఱుంగులు
- రవిపదాహతీఁ జెడియుడురాజు వోయె
నని సరోజములొద్దఁ జక్రాహ్వయములు
చెట్టలాడుట, కవి వికసిల్లుటకును,
వెల్లనైనట్లు చుక్కలు వెలరువాఱె",
ఉడురాజు = నక్షత్రాధిపతి, చంద్రుడు, ఉడిగిపోవు = ముగిసిపోవు
రాజు అనికూడ, ఉడుఁబోత పిందె వంటిది. విరోధియైన యుడు రాజు
పడిపోవుట నాకసమున కెగసి చక్రవాక పక్షులు చూచి యా సంతోష
వార్తను మిత్రములైన సరోజముల యొద్దకి వచ్చి చెట్టలాడుటకును =
పడిపోయిన జంద్రుని నిందించుటకును, మఱియు నుత్సాహముతో టెక్కలల్లా
డు(ర్చు)టకును ననియు. అవి = మిత్రములయిన యా సరోజములు,
వికసిల్లుట కును = వాని చెట్టలాట కుప్పొంగుటకును, వికాసము
చెందుటకును, నవమానము చెందీ తెల్లపోయినట్లు చంద్రుని మిత్రములైన
నక్షత్రములు కాంతిహీనములై వెలవెలఁ బోయినవి.
కవి హృదయము పైయట్లు గోచరింపఁగా నాకవి నాకుఁ గనకాభి షేకము చేసినాఁ డన్నంత సంతోషముతోఁ దోఁగినాఁడను. మఱికొన్ని,
"ఆయషనీరు హోద్గతల తాంతవినిర్గతసౌలభప్రవా
హాయత సాంద్రమై ఫలితమై యొగిఁబర్విన డాయఁబోవసుం
బాయను రాకచుట్ట మధుపవ్రజ మాలిక లుండె నొప్పి పు
షాయుధు కాలఁజుట్టు మరుఁ డాయసవప్రము పెట్టినట్టిదై"
(నవమాశ్వాసము. 298 ప)
దీనికి నా సంస్కరణము:
"ఆయవనీరు హోద్గతల తాంత వినిర్గత సౌరభప్రవా
హాయతి సాంద్రమై ఫలితమై మొగిఁ బర్వీన దాయఁబోవనుం
బాయను రాక చుట్టి మధుపవ్రజమాలిక లుండె నొప్పి పు
ప్పాయుధుశాల చుట్టు మధుఁ దాయసవము పెట్టినట్టులై".
