24
తెలుఁగుమెఱుంగులు
అరుణగభస్తిబింబ ముదయాట్రిపయిం బొడతేర గిన్నెలో
పెరుగును వంటకంబు వడపిందెలుసుం గుడువంగఁ బెట్టుని
గ్భరకరుణాధురీణ యుగుప్రాణము ప్రాణము తల్లియున్నదే
హరహర యెవ్వరీంకఁ గడుపారని పెట్టెద రీప్సితాన్నముల్
అమ్మ ప్రేమ ఆకళింపునకు రాఁగా తలగోఁకుకొనుచు ఏడుపు
దిగమ్రింగుకొని నే నింటికి వచ్చితిని.
తెలుఁగురచన లనఁగా చిన్ననాఁటనుండియు నాకు బులుపాటము. తెలుఁగు పద్యములు వినుటకై చెవికోసికొనువాఁడను, గుజ్జనగూళ్ళతో పాటు తెలుఁగురచనల తీయదనమునుగూడ మా నాయనగారు నన్నాస్వాదింపించినారు. మా తోబుట్టువును అత్తవారింటికి అనిపిన సందర్భమున ఒకనాడు శ్రీనాథుని శృంగారనైషధములోని ఈ క్రింది పద్యము చదివి అర్థము చెప్పినారు.
ఉభయవంశలలామ మయ్యుత్పలాక్షి
అత్తవారింటి కరిగెడు నవసరమున
మాతృజనక సఖీజన భ్రాతృవిరహ
మధిపతి ప్రేమ జలరాశి కౌర్వమయ్య,
అర్ధ మాలోచించినకొలఁది ఈ పద్యము నా కాసందము గొల్పసాగినది. శ్రీనాథుని రచనలమీఁద నాకు చిన్ననాఁటనుండియు ఆదర మిట్టి పద్యములు వినుటచేతనే.
ఈనడుమ మాయింట నొకవివాహము జరిగినది. భోజన సమయమున నసాళమంటు తాళింపు పొగరుగల పెరుగు పచ్చడిని ఆస్వాదించి, నవ్యాంధ్రకవిమిత్రు లోకరు చదివినా రీశృంగారనైషధ పద్యమును.
