తెలుఁగుమెఱుంగులు
18
రక్షాబంధములుగాను పూర్వ ముపయోగించువారు. 'శతాబ్దముల దాక నీ తాటాకు గ్రంథములు చెడిపోక యుండెడివి. 'తాటంక' పదమునకు పాణిని సూత్రములలో నిష్పత్తిలేదు. తర్వాత 'ఉణాది' సూత్రములలో దానికి వింతగా నిష్పత్తి కల్పింపబడినది. తిరుపతిలో కపిలతీర్థాది పుణ్యతీర్థము లందు సువాసినులకు మూసివాయనము లిచ్చునపుడు ఆ మూసివాయనపు సామగ్రిలో తాటియాకుల చుట్టలనుగూడ ఉంచుదురఁట! ఆ చుట్టలు కంఠ, కర్ణాభరణ స్థానీయములు.
ఇవిగాక యింక నెన్నేని ప్రయోజనములను మనపూర్వులు తాటి చెట్టువల్ల పడయువారు. తాటి చెట్టు (నేఁడు కాకపోవచ్చుఁగాక) పూర్వకాలమున తెలుఁగువారికి కల్పవృక్ష మనుట సంగతమే కాదా? ఎజ్జాప్రెగ్గడ హరివంశములో తాటిచెట్టు నిట్లు వర్ణించినాఁడు. “వ. అప్పుడు--
శా.కోలాహుల్ ఋజు తావిచిత్రయగు భోగశ్రేణి శోభిల్లఁ దా
తాళం బొక్కట నిర్గమించి వికసద్దర్వీవికాసంబుతో
గేళం గ్రాలెడినోయనంగఁ దనువుల్ గృష్ణంబులై యొప్పగా
ఖేలన్మూర్ధము లైన తాళతరువుల్ కృష్ణుండు వీక్షించుచున్.
మ.క్రమపాళంబునఁ గింపుతోడి నలుపెక్క న్మిక్కుటంబైన గం
ధము దిక్కుల్ సురభీకరింప రస మంతర్గామి యయ్యు న్వెలిం
గమియం గాఱుచునున్న చాడ్పున విలోకప్రీతి గావింప హృ
ద్యములై యున్నవి చూచితే ఫలము లీతాళద్రుమశ్రేణులన్,
తే. వీని నింపార గోవులు నేను గూడి
యెలమి యొలయ నాస్వాదింతు మెంత యేని!
వేడ్క యయ్యెడు రాల్పుము వేగవేగం
బ్రాంకి నీ లావు వెరవును భాసితముగ.
- .
