5 _ూర స్వి య చ రి త్ర ము రఁగానే రెండువూసములలోనే యూయన యన్నగారిచ్చట సొమిచ్చివేయు దురనియు, సౌమ్లునకు భయములేదనియు, చెప్పిరి. నేనీవఱ కీయన నెప్పడును చూచియుండకపోవుటచేత మొగమెఱుఁగనివానికి నేనప్పియ్యఁ జాలనని Gను, కావలసినయెడల విూరడిగినప్ప డిచ్చునట్టు వాగ్దానపత్రమును ‘ਜਹਾਂ6 వ్రాసియిచ్చి పుచ్చుకొని సామ్రియనకు విూరే బదు లియ్యవచ్చుననియు, చెప్పితిని. ఆట్లు చేయుటకు సమాధానములేక మిత్రుని వెంటఁగొని యాయన మాతోఁటవిడిచి వెడలిపోయిరి. అటు తరువాత మతి కొన్నిదినములకు కృష్ణరావుగారు మరల మాతో ఁటకువచ్చి, మిత్రుని నావలనిలిపి తానుమాత్రము నాగదిలోనికివచ్చి, మొదట కోరినన్ని రూపాయ లిప్పడక్కఱలేదనియు, ఇన్నూట యేఁబదిరూపాయలు మాత్రమిచ్చిన చాలునని3నయి: ఆసొమ్లు ඝඨික లీయవలసినదనియు, నన్నుమరలఁ గోరిరి. ఎంత మొత్తమయినను తెలియని వారికి నేను బదులియ్యననియు, మినారు పత్రము వ్రాసియిచ్చి సొమ్లు గాన్సిపో వచ్చుననియు, నేను మొదటివలెనే చెప్పితిని. ఆయన నేను కోరిన ప్రకార వసు"గా ఆడిగినప్పడిచ్చునట్లుగా వాగ్దానపత్రమును వ్రాసియిచ్చి సౌమ్లుఁ Rరాని పోయిరి. చెప్పిన గడువు ప్రకారముగా రెండుమూఁడుమాసములుమాత్రమే కాక దానికి ద్విగుణత్రిగుణ కాలముకూడఁ గడచిపోయినది ; సౌమ్లు వచ్చు జూడ కానరాలేదు, ఎన్నిసారు లడుగ s బంచినను వారిచ్చినప్పడు సొమిచ్చేద నని యడుగఁ బోయిన వారితో ఁజెప్పచు వచ్చుటయే కాని యంతకంటె వేఱు సదుత్తరము రాలేదు. గడువు పెట్టిన రెండు మూసనులును దాదాపుగా రెండు సంవత్సరములయినవి. అడుగుట కాయన నాకు దర్శనమియ్య వూని వేసిరి. దేవేంద్రుఁడుగా రింగ్లండునకుఁ బోవుటయునయినది ; పోయి رeتک * ۷ ژعه کع తిరిగివచ్చుటయు నైనది. ఒక నాఁటిరాత్రి నేను తటవర్తి నారాయణరావు "నాయcడు"గారి ಸ್ಧಾಶಿ వివాహ సంబంధమున జరగినవిందులో నాళము కృష్ణ రావుగారిని కలిసికొనుట తటస్థించెను. నేనప్పడాయనను సౌమ్లువిషయ మయి గట్టిగా నడిగితిని. సౌమ్లు తానువాడుకొన లేదనియు వాడుకొన్నవారి చ్చినప్పడిచ్చెదననియు వెనుకటి యుత్తరమునే చెప్పిరి. వారిని తొందరపెట్టి
