| 'అభిప్రేత పదావాసః, కదా న స్సం భవిష్యతి | |
| “అత్ర అభిప్రేత పదాత్ ప్రేతలోక ప్రతీతే రమంగలత్వం, సాధనం నీచ మిత్యనేన తుచ్ఛ మేహన ప్రతీతేః వ్రీడాకరత్వం, పరోత్సర్గైకజీవినా మిత్యనేన అధోవాయు ప్రతీతేః జుగుప్సాకరత్వమ్" | |
సాధన పదముకు మేహనమున్ను కోశమం దర్థమున్న దీని వ్రీడాకరత్వమే అయితే: రఘువంశము (చతుర్థ సర్గ) యందు
| 'ప్రతి జగ్రాహ కాలింగ, స్తను స్త్రీర్గజ సాధనః | |
అనుచోట, 'లలంజః = నిరర్థక జన్మవాన్. స్వార్థే కః, మేహనాగ్రే' అని నానార్థరత్నమాల యందు ఉండుటచేత అశ్లీలమగును. ఇదిట్లుండగా, తేజశ్శబ్దమునకు రేతమని సాధారణముగా నర్థము ఉన్నది.
| 'శుక్రం తేజో రేత నీచ బీజ వీరేంద్రియాణి చ' | |
అని నిఘంటువు. తేజ శ్శబ్దము జుగుప్సాకరము కావలె. కాని మహాకవి ప్రయోగములు బహులములు గలవు.
| 'రాజతేద్రౌ సుధాబ్ధౌ చ, శ్రియమాహృత్య రాజతే | |
అని యున్నది. మరి ఇది అశ్లీలము కావలె: 'భగ యోనిర్ద్వయోః' అని నిఘంటువున్నందున 'సుభగః' వ్రీడాకర మనవలె. కాని అహోబల పండితులవారు
| "వీర్యసుభగాది శబ్దా, విక్రమ సుందర ముఖాభిధేయేషు | |