సుభ్రువుడు రాముడు, సుభ్రుడు, సుభ్రువునకు, సుభ్రునికి. క ప్రత్యయమందు - 'సుభ్రూకుడు'.463
సీ. పా. | నిస్తులాన్యవయస్తంభవిక్షిప్త | |
(5-67) ప్రయోగ మనాకరమన్నారు. 'సుభ్రూవు' అనవలెనని తాత్పర్యము.464
చతుర్ముఖ పరమైన బ్రహ్మ శబ్దముకు మాత్రము 'బ్రహ్మకు' అని యుండుటున్నది.465
దైవవాచకములైన నకారాంత (పద)ములకు- కృష్ణవర్త్మకు (ఇత్యాదిగా) అనరాదన్నారు. కృష్ణవర్త్మునకు అని యుండవలెను. వసుచరిత్రమందు ‘తొలుదొలుత కృష్ణవర్త్మకు కలయొసంగి' అను ప్రయోగము అనాకరమన్నారు. మనుష్యవాచకములు 'నిగమశర్ముడు - నిగమశర్మ' (ఇత్యాదిగా) అనవచ్చు నన్నారు.466
'పాండు భూవరునకుఁ గోడలైతి' అను తిక్కనగారి ప్రయోగము అనాకరమన్నారు. అయితే నన్నయభట్టుగారు, అధర్వణాచార్యులు నెవరును 'నువర్ణకమునకు (కోడలను అనుచోట) లోపము చెప్పలేదని అనాకరమన్నారు కాని) సోమయాజిగారిని నన్నయభట్టాధర్వణాచార్యుల వారికన్నను తక్కువ యనుకొనరాదు. లెస్స పరిశీలించనందుననే కాని, వీరిద్దరికన్న నుత్కృష్టులగుదురు.467
చ. | హరిహర పద్మగర్భులను నాదికవీంద్రుల నూత్నసత్కవీ | 468 |
‘మహనీయుడనై' అని (ఉండవలసిన చోట 'మహనీయుడైన' అనిన్ని—469