| |
నాయము నాకుమారునకు నర్మిలి హత్తగ నత్త వావిచే
నాయువు గల్గువాఁ డవునటండ్రు శుభంబగు దీన నెంతయున్)
| 348
|
'వేసె-ఏసి' భాస్కర రామాయణ పద్యము శసలకు ప్రాసమందు (ప్రథమాశ్వాసమున) వ్రాసినాము.349
వేచుట-ఏపుట —
శాంతిపర్వము (3-20) —
| చ. |
విను మరి జంపనుం జెఱప వేచుట లెస్స ప్రతాపభాషణం
బున (వెడనుల్లికుట్టులను బొంకుల వానిఁ గలంగఁ జేసిరేఁ
చినఁ దనపూవు దప్పు నఱసేయని చందము నమ్మియున్న చా
డ్పును మెఱయంగఁ బల్కుచుఁ గడున్ మది నమ్మకయుండుఁగా దగన్)
| 350
|
సౌప్తికపర్వము (1-66) —
| గీ. |
అలుక బొడమువాని కర్ణచింతకునకు
నాతురునకు మన్మథార్తునకును
నిద్రవచ్చునెట్లు నీవును దీనిని
నెఱిఁగి యుండి యేటి కేప నన్ను.
| 351
|
'వేర్పడు' —
శాంతిపర్వము (3-228) —
| గీ. |
మేలుచేసి తగిన మిత్రులఁ బడసి త
త్సుచరితముల వచ్చు సుఖము లనుభ
వింపఁ జూచు టుడిగి వేర్పడియుండుట
యరయ నీతివిదుల తెరవుగాదు.
| 352
|
అచ్చు (ఏర్పడు) కు కాకుస్వరములందు (లక్ష్య) మున్నది, 'ఎడబాపుట'సులభము.353
'పెడబాపు' —
చేమకూరవారి విజయవిలాసము (3-119) —
| క. |
వడిఁ దెఱవల్ తెర వంపం
బడుతుక నగుమోము గానబడియెన్ గాంతుల్
దడఁబడఁగ శరన్మేఘము
బెడపాసి వెలుంగు చంద్రబింబము వోలెన్.
| 354
|
