పుట:Sukavi-Manoranjanamu.pdf/476

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది
శ్రీనాథుని హరవిలాసము (5–18)
క.

భూత ప్రేత పిశాచవ్రాతములుం దోడుగాఁగఁ బ్రమథులు పగలున్
రాతిరియును నష్టాదశ
జాతి ప్రజలకును దుర్దశలు సంధింతుర్.

320

ఇటువలెనే తెలుసుకొనేది.321

'క్వచి ద్గ కారో వః' అని నన్నయభట్టు సూత్రమున్నందున — పగలు-పవలు; తొగలు-తొవలు; పగడము-పవడము; అలిగి-ఆలివి; నగరు-నవరు; నిగుడించుట-నివుడించుట; తగులులు-తవులులు —ఈ మొదలైనవి తెలుసుకొనేది.322

కొన్ని పదముల పకారముకు వకారము (వచ్చును). ఒప్పుట - ఒవ్వుట(అని రెండు నుండును.)323

'ఒవ్వు'
విరాటపర్వము (2-286)
ఉ.

ఒవ్వనివారు నవ్వ మహిమోద్ధతి ధర్మసుతుండు దీనికై
నెవ్వగఁ బొంద భూజనులు నింద యొనర్పఁగ (నేనొనర్చు నీ
చివ్వకు నీవు నల్క మెయిఁ జేసిన యా పని గూఢవృత్తికిన్
దవ్వగునేని నియ్యభిమతం బొడఁగూడియు నిష్ఫలంబగున్)

324
అరణ్యపర్వము (6-16)
క.

ఒవ్వనివారల యెదురన
నివ్విధమున భంగపడితి నేనింక జనుల్
నవ్వంగ నేటి బతుకుగ
నివ్వసుమతి నేలువాఁడ నెట్లు చరింతున్.

325

కొన్నిచోటుల వకారము లోపించి దాపల వర్ణమునకు దీర్ఘము వచ్చును.'నొవ్వక-నోపిక '326