| "గీ. |
గ్రామ్యమైన నాంధ్రకవులు సంకేతిత
సుప్రసిద్ధమనుచు సూత్రమునను
గిలిమిఁ బూర్వకవులు కావ్యోక్తములు ప్రసి
ద్ధంబులైనఁ గూర్పఁ దలఁతు రెపుడు. (1-128)
| 45
|
| వ. |
అది యెట్లనినఁ, 'గనియె' ననవలసిన భూతార్థక్రియాపదైకవచనంబు నందు వర్ణలోపము చేసి 'కనె'నట యని గ్రామ్యపదముగా వాగనుశాసనులు
ప్రయోగించిరి గాన నది సాధకము చేసికొని యాంధ్రకవితాపితామహుడు 'కొనియె' ననుటకుఁ 'గొనె'నని చెప్పె, నవి యెవ్వియనిన—
| 46
|
ఆదిపర్వము (4-100) నందు —
| క. |
వనకన్యక యట నే నట
వనమున గాంధర్వ మట వివాహం బట నం
దనుఁ గనెనట, మఱచితినట
వినఁ గూడునె యిట్టిభంగి విపరీతోక్తుల్.
| 47
|
ఆముక్తమాల్యద (1-4) నందు —
| ఉ. |
పూని ముకుందు నాజ్ఞఁ కనుబొమ్మనె గాంచి యజాండభాండముల్
వాననుమీఁదఁబ్రోవ నడువంగొనె దన్నన నగ్రనిశ్చల
వ్యానచలత్వనిష్ఠలె సమస్తజగంబుల జాడ్యచేతనల్
గా నుతికెక్కు సైన్యపతి కాంచనవేత్రము నాశ్రయించెదన్."
| 48
|
అని వ్రాసినారు. మరి అహోబల పండితులవారు—
| |
“చనెన్, వినెన్, కనెన్, ఇత్యాది క్రియాప్రయోగోపి ప్రబంధేషు వర్తతే.
'ఏదంతతాచ నామ్నా మన్యతరస్వామి యాంతానామ్'
ఇతిసూత్రం న ప్రవర్తతే నామ్నామితి నామమాత్ర స్యైవ
గ్రహణాత్ కింతు వికృతి వివేక సూత్రేణ తన్నిర్వాహః
'యస్వాద్దేశ్య క్రియాంతేయ భూతఏకత్వవాచకః ఇతి 'యః'
'ఇత్స్యాత్ భూతబహుత్వేతు, దేశ్యే తూభయతో భవేత్'
ఇతి ఎత్వమ్ చనియె, వినియె, కనియె-ఇత్యాది
|
|
