చేమకూరవారి సారంగధరచరిత్రము (3-49) —
చ. |
పొలతుక లెస్సయున్న యొక పూటయుఁ జూడఁగఁజాల నీవు మా
యల గొడిగట్టి తెంతటి గయాళివి చేక జవు న్విచారముల్
దెలియనివారిపైఁ గలవి లేనివి చాం ఘటించి తండ్రి బి
డ్డల కెడ సేయఁజూచి తకటా మడి నీ కిది యెంత దోసమే.
| 413
|
అందే (3-80) —
చ. |
వలదని మీరలైన యొకపాల్ దెలుపంగదరయ్య యాలిమా
టలు వినియందు బట్టి యకటా తెగటార్తురె యంచు నాపె పె
ద్దల గని పుత్రమోహమున దైన్యపడెం గడు రాజు మొత్తగా
నల మొగసాలకు న్మొఱయు టన్నది నిక్క ముగాగ నయ్యెడన్.
| 414
|
తిమ్మకవి అచ్చతెనుఁగు రామాయణము (యుద్ధ. 29) —
క. |
పంతము మెఱయఁగ రాచప
డంతి న్విడలేక యక్కటా యొకట కొలం
బంతయుఁ జెఱుపఁగఁ జూచెద
వింతయు మేల్గొనము పూనకేమి యనఁ జనున్.
| 415
|
అచ్చుకు —
చేమకూరవారి సారంగధరచరిత్రము (2-176) —
చ. |
సకలము కాలకూట సహజన్ము సుధాకరుఁ డండ్రు నిక్క మౌ
నొకొ యిదియంచు నోసితమయూఖ నినున్ దెలియంగఁగోరి యూ
రక యటు జేరినంతఁ దలప్రాణము తోకకు వచ్చె లెక్క సే
యక నిను మ్రింగెనేని యకటా యలరాహువు నేమి యయ్యెడున్.
| 416
|
ద్రోణపర్వము (1-14) —
ఉ. |
అప్పుడు భీష్ము లేమి హృదయంబును నుమ్మలికంబు గూరగా
నెప్పటి చందము న్విడిచి యేడ్తెఱఁ దక్కిన చూడ్కు లొండొరున్
ఱెప్పలమాటునం బొలయ నీసుతు పాలికి వచ్చు రాజులం
దిప్పు డితండు రావలువదే యని కర్ణుఁ దలంచి రందఱున్.
| 417
|