8. 'ఆనందము': హల్లుకు —
వసుచరిత్రము (2-125) —
| చ. |
అన విని గట్టు రాకొమరుఁ డాననగహ్వరరోచమాననూ
తనతరదంతహీరరుచిధారలు వెల్వడ నొక్కలేఁతన
వ్వు నగి నిజంబె వల్కితి వవున్ ధువనాశయ సన్నివేశ వే
దీని సరసాగ్రగణ్యవు గదే యన యన్నది వల్కు వెండియున్.
| 346
|
చేమకూరవారి విజయవిలాసము (1-66) —
| ఉ. |
తీరిచినట్టు లున్నవిగదే కనుబొమ్మలు కన్నులంటి మా
చేరలఁ గొల్వఁగావలయుఁ (జేతుల యందముఁ జెప్ప గిప్పరా
దూరులు మల్చివేసి నటులున్నవి; బాపురె ఱొమ్ములోని సిం
గారము; శేషుఁడే పొగడఁగా వలె నీతని రూపరేఖలన్.)
| 347
|
'గదే’ అనుచోట్ల. 348
అచ్చుకు —
అందే (3–126) —
| ఉ. |
ఈయపురాల వైతివి గదే[1] యిపు డత్తవు తొంటివావి నో
తోయజనేత్రు గాంచిన వధూమణి (నీ సుతఁ బెండ్లి యాడఁగా
నాయము నా కుమారునకు నర్మిలి హత్తఁగ; నత్తవావిచే
నాయువు గల్గువాఁడవు నటండ్రు శుభంబగు దీన నెంతయున్.
| 349
|
అందే (2–18) —
| ఉ. |
చక్కనికన్యకామణికిఁ జక్కనివాఁడగు ప్రాణనాథుఁడున్
జక్కనిశోభనాంగునకుఁ జక్కనియింతియుఁ గల్గు టబ్బురం
బెక్కడ నిట్లులుండ వలదే రతిదేవికి సాటి వచ్చుఁబో
యిక్కనకాంగి; మన్మథున కీ డితఁ డీడితరూపసంపదన్.
| 350
|
'వలదే' అనుచోట. 351
- ↑ ము: ప్ర: 'వీయపురాలవైతిగదవే...'
