| |
మునివరేణ్యుశాపమునఁ జేసి యప్పాట
నవయుచున్నవాఁడ నాటఁగోలె.
| 145
|
(అను పద్యము చివరచరణమున “నవయు”లో అచ్చు లేదని తేలును.
ఉద్యోగపర్వము (2-259) —
| క. |
దేవత లేటికి పార్థుఁడు
దేవసముఁడె గాఁడు వాఁడు దివిజులచేతం
బోవని దైత్యులఁ జంపడె
[1]నీవును నీవారు నతని నెఱుఁగ(రె చెపుమా).
| 146
|
అందే (3–165) —
| క. |
అనవుడు భీష్ముఁడు ధృతరా
ష్ట్రున కిట్లను నీవు నీకొడుకు నేమేమి
చ్చిన నొకటి యీఁగి లేకు
న్నను వేరొక్కటి దలంచు నా కేశవుఁడున్.
| 147
|
అందే (3–188) —
| సీ. |
నీశిక్షఁ బెరుగుట నీతిమంతులు పుణ్య
పరులు శూరులుగదా పాండుసుతులు
సుఖవృత్తిఁ బెక్కండ్రు సూరెలఁ గొలువ నుం
డెడు వార లిడుమలఁ బడుచు నిర్జ
నంబైన కానలోనన యెట్టులుండిరి
ననుబెట్టి నాయెడఁ గొనుచుఁ జనిరి
[2]నేను వడ్డింపంగ నింపారఁ గుడిచి మె
త్తనిసెజ్జ నిద్రించి (వినుత)భద్ర
|
|
- ↑ ము. ప్ర. 'యీపును నీవారు నతని నెఱుఁగరె చెపుమా'
- ↑ ము. ప్ర. 'యేను వడ్డింపంగ నింపారఁ గుడిచి... '
