పుట:Sukavi-Manoranjanamu.pdf/116

⁠

కనవలదు దాని లక్షణ మును నీకది కల్గు చందమును విను మింకన్.                                            (అ. క. పీఠి 38-41)

⁠ 160

క.⁠

ఇల నెనుబదిరెం డార్యలు గలిగి పరిచ్ఛేదపంచకంబునఁ దగు నీ విలసిత ఫక్కి మతంగా చల విప్రుని వలన నీదు సదనము చేరున్.

⁠ 161

క.⁠

మును నారాయణ ధీరుఁడు దనకు సహాయుఁడుగ సంస్కృతము వాగనుశా సనుఁడు రచియించె దానిం దెనిఁగింపఁగ నీకుఁదోడు నేనిపు డగుదున్.                                          (అ. క. పీఠి 52-53)

⁠ 162

క.⁠

తాతనయు నూత్న దండియు నీ తెనుఁగుల లక్షణం బొకించుక యైనన్ జేతః ప్రౌఢిమ చెప్పిరి క్ష్మాతలమున దీని తెఱఁగు గావవి యెల్లన్.

⁠ 163

గీ.⁠

ఆంధ్రభాషామహాకాననాంతరమున సంతసంబున శబ్దాపశబ్దసరణు లెఱుఁగ నేరక మది సంశయించు తెలుఁగు కవులు సుపథంబు లిందును గాంతు రిలను.                                          (అ. క. పీఠి 59–60)

⁠ 164

అని భగవంతులే చెప్పినారని అప్పకవిగారు చెప్పినారు. భగవద్గీత లెటు
వంటివో, అప్పకవి గీతలు నటువలె సకలజనములకు తోచగలందులకు చెప్పు
కొన్నారు. భగవదప్పకవు లిద్దఱు నేకమై రచించిన గ్రంథమందు నిటువంటి
సిద్ధాంతములు బహులములు గలవు. అక్కడక్కడ ప్రసక్తమైనపుడు
వ్రాసుతాము.165