314
శ్రీ రా మా య ణ ము
"పలుమార నను నీవు - బాలుఁడ వనుచుఁ
బలికెద వదినీకు - పౌరుషంబవునె
పిడుగెంత ? గిరియెంత - పిన్నగా దోటు
వడుగైన బలి చేరు - వామనమూర్తి
దొడ్డుగొంచెంబు లెం - దుకు చూడుమిపుడు
గడ్డుగా నీదు ర - క్తములు గ్రోలింతు
నీలీల వందుర - నీయమ్ము చేత
లోలాత్మ ! నీదు నా - లుకఁ గత్తరింతు
తరువృంతమునఁ బోవు - తాళఫలంబు
ధరడొల్లి నటుల నీ - తలఁ ద్రెవ్వవైతు 7110
పసిబిడ్డనే నిన్నుఁ - బసివట్టి మెసవి
మసలిన యముఁడని - మదినెన్నుమిపుడు
నాచేత విల్లు బా - ణంబులు గల్గి
నీచ రాక్షస ! యట్ల - నీవును దివ్య
బాణాబాణాసన - పాణినై యుండి
ప్రాణంబుపై యాశ - బలవంత మగుట
వట్టి మాటల గెల్వ - వచ్చితివేమొ
యిట్టని పోనిత్తు - నే నిన్ను ” ననిన
-: లక్ష్మణాతికాయుల యుద్ధము :-
నమరకంటకుడైన - యతికాయుఁ డలిగి
బొమముడితోడ తూ - పులు వింటఁ గూర్చి 7120
వ్రేసిన నదిగోన్ని - విశిఖముల్ దొడిగి
యాసుమిత్రాపుత్రుఁ - డడఁచె ఖండించి
మఱియు నైదమ్ముల - మనుజాశనుండు
