220
శ్రీ రా మా య ణ ము
-: ప్రహస్తుని యుద్ధ నై పుణ్యము :--
ఇరువాగు జగడించి - యిందు నందులను
సరిబాలుగా నీల్గు - సమయంబు నందుఁ
గోపంబున నరాంత - కుఁడు వనచరుల
నేపు మాయఁగఁ జంపి - యెదిరించి రాఁగ
కొండయొక్కటి కేలఁ - గొని ద్వివిదుండు
దండపూనిక నిల్చి - దర్పించి వేయ
నదిమీఁదఁ బడి యవ - యవము లన్నియును
జదిసి యేర్పడ రాక - సమసిపోఁజూచి
దుర్ముఖుఁడనెడు కోఁ - తులరాజు సమర
దుర్ముఖుని సమున్న - తుని నెదిరించి 4940
యొకచెట్టునే వ్రేయ - నొక్క పెట్టునను
పకపక కోతుల - పైకంబు నవ్వఁ
దలక్రిందుగాఁబడి - దైత్యులుబెదర
విలవిలఁ దన్నుక - విడిచె ప్రాణములు.
వంతులకై జాంబ - వంతుఁడు గినిసి
యంతకు బోలి మ - హానాదు మీఁద
గిరిశృంగ మగలించి - కెరలివ్రేయుటయు
సిరము పైఁ బడి వాఁడు - క్షితిమీఁదద్రెళ్లె.
తారుండు విక్రమో - దారుఁడై దీర్చి
యారూఢబలు కుంభ - హనుబోవనీక 4950
పట్టుక ధరణిపైఁ - బడవైచి మడత
వెట్టి వాని గళంబు - పెళ్లున విఱిచె
నపుడు ప్రహస్తుఁడా - యతదీవ్రహస్తు
డపరిమితాత్మ మా - యా ప్రశస్తుండు
