పుట:Sri Ramayanamu Yuddakanda Katta Varadaraju 1953 616 P 2030020024696.pdf/127

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

60

శ్రీ రా మా య ణ ము

మనుమాట లాడియు - నాడకమున్నె
తనచేతిగద భుజాం - తరమునఁ బూని
వినువీధి కెగసిన - వెంబడిగాఁగ
నలువురు మంత్రులు - నాల్గుదిక్కులను
బలిసిరా పోక యం - బరమున నిలిచి
కనికరంబున దశ - కంధరఁ జూచి
వినయ గౌరవములు - వెలయ నిట్లనియె. 1370

-: విభీషణుఁడట్లే వెడలిపోయెదనని చెప్పివెడలుట :-

"దేవ ! యిట్లాడినఁ - దీఱునే మీకు ?
నీవాక్యములు మాన - నీయముల్ మాకు
పూజనీయుఁడ వేను - పుత్రునిమాఱు
రాజవు మీఁద న - గ్రజుఁడవు తనకు
గురుఁడ వేయెడ రక్ష - కుఁడ వటుగాన
నఱచేసి పెంపు సే - యఁగరాదు నాకు
పోయెద కదలి యి- ప్పుడ మిమ్ముఁ బాసి
యీయెడ వసియింప - నిఁకనేల తనకు ?
తలఁచిన నీయెడ - ధర్మంబు లేదు
చులకని మాటలి - చ్చో నన్నుఁ బలికి 1380
హితమును నహితంబు - నెఱుఁగక పాప
మతిఁ గానలేవైతి - మనుమార్గ మిపుడు.
ఉరక యోరిచి యిందు - నుండెద ననుచుఁ
బరికింప మనగఁ గొ - ల్వరు క్షణంబైన
తన మేలునీళ్లకు - తగులైనవాఁడు
కనిన యర్థము మేలు - గామించి పలుక