490
శ్రీరామాయణము
ఇదియె మీకును బుద్ధి - యిండ్లు సంపదలు
మదవతుల్ తనయులు - మనలరాకలకు
నాసించి యుండుదు - రని వారిమీద
నాసలు సేయక - యవి తెగఁగోసి
మఱలిపోవుద మను - మాట చిత్తముల
మఱవుఁడు రఘవంశ - మణి నన్నుఁ దెచ్చి
కరుణించి యువరాజు - గావించెఁ గాక
ఖరకరాత్మజుఁడు తాఁ - గావలెననుచుఁ5170
బట్టంబుఁ గట్టెనె - పట్టిగా యనుచు?
అట్టిచో నేమియు – ననలేక తాళి
కాదనఁగా లేక - కడకుఁ బొమ్మనియె
నేదైన నొకనేర - మెన్నెద ననుచు
నందుపై నిదివచ్చె - నట్టె పొమ్మనుచు
నందురుగాని యా - యర్కవంశజులు
సీతఁ గానఁగలేక - చేరిననన్నుఁ
జేతులఁబట్టక - చెదఱఁ ద్రోలుదురు!
అపుడు సుగ్రీవుచే - నగపడి మొదట
కపటంబుచే లేని - కల్ల పైమోపి5180
వాలికిఁ బుట్టినఁ - వాఁడని తన్ను
కాలుఁగేలునుఁ గని - గలుగఁ గొట్టించు
నేనేల పోవుదు? - నీపుణ్యభూమి
మేను దొరంగుటె - మేలం" చు ననిన
నందఱు నంగదుఁ - డాడినమాట
యందమౌ నిదియని - యతని కిట్లనిరి.
“ఉగ్రశాసనుఁ డౌట - నోర్వఁడు తప్పు
