414
శ్రీరామాయణము
దెచ్చెద వనుట గా - దే యంచు ననుము.
కలుద్రావువాని వై - ఖరి మేను మఱచి
తొలఁగి మంత్రుల గూడి - దొరవైతి ననుచు
భోగించెద నటన్న - భోగభాగ్యములు
సాగనీయదు రామ - సాయకంబనుము3330
ఏనేమి యంటినో - యివి దాఁచబోక
వానితో గట్టిగా - వాకొని రమ్ము
వాలి నేసినయట్టి - వాలిక తూపు
పోలేదు తూణీర - ముననున్నదనుము.
మీ యన్నఁ జంపి పం - పినత్రోవలోనె
వేయు నేఁటికి ముండ్లు - వేయ లేదనుము,
వాలి నొక్కనిఁ జంపు - పగగాదు నిన్ను
బాలక గురు వృద్ధ - బంధులతోడ
వానరకులమెల్ల - వధియింప కేము
మాన మొక్క నిమేష - మాత్రలో ననుము. 3340
ఆనాలి వోయిన - యట్టి మార్గమునఁ
బోవ నేఁటికి నీవు - బుద్ధిమంతుడవు
తగవు ధర్మమ్ము స - త్వము శాశ్వతంబు
లుగ నెంచి సత్కీర్తు - లు గడించికొనుము.
ఏటికి యమపురి - కేఁగంగ నీకు?
మాట వాని .. డించి - మనుటలే లెస్స.
అని హితంబు భయంబు - ననునయంబొప్పఁ
గనిపించి పలికి వే - గమె తోడి తెమ్ము
పొమ్మని" పలుకు నప్పుడు - రాము జూచి
సమ్మతంబమర ల - క్ష్మణు డిట్టు లనియె.3350
