391
కిష్కింధా కాండము
కదియునొకొ శర - త్కాల వాసరము?
అనవిని సౌమిత్రి - యంజలిఁ జేసి
యనఘాత్మ! సుగ్రీవుఁ - డటువంటివాఁడు
చాల కృతజ్ఞుఁడు - జానకి వెదకఁ
జాలు నీ కార్యంబు - సమకూర్ప నేర్చు
మనము చెప్పినయట్టి - మాటలో నడచి
మన నేర్చు కడుబుద్ధి - మంతుఁ డుత్తముఁడు3780
ఈ మాల్యవద్గిరి - నీ మూఁడు నెలలు
రామ! సోఁకోర్చి యూ - రట నొందు” మనిన
తమ్ముని మాట హి - తమ్ముగా నెంచి
సమ్మతిననియెఁ గౌ - సల్యాసుతుండు
-: వర్షఋతు వర్ణనము :-
సౌమిత్రి! యిపుడు వ - ర్షాకాలమగుట
నీమేర మిన్నెల్ల - నెడమీక నిండి
భానుని కిరణముల్ - బలసి వారాసి
నీనవమాసంబు - లేఁకట దీఱ
జలదంబులై షడ్ర - సములకు తామె
నెలవైన యుదకముల్ - నిండారఁగ్రోలి2790
ధారణిపై వర్ష - ధార లేమేర
భోరునఁ గురియు న - ద్భుత కరంబులుగ
మేఘ మాలికలను - మెట్టులవెంట
నాఘర్మకరుఁడు దా - నాకాశమంది
యర్జున కుటజ ల - తాంతముల్ చూసి
నిర్జించె నాచిత్త - నీరజమిపుడు
