322
శ్రీరామాయణము
అన దరహాసము - ఖాంబుజుఁ డగుచు
మనువంశుఁ డర్కకు - మారుతో ననియె. 1120
"కపట మెఱుంగవు - గాన సుగ్రీవ!
యిపుడు నీవచనంబు - లింపగు మాకు
బలియుని తోడుతఁ - బగవూని యొరుల
చెలిమిఁ దానెఱుఁగక - సేయుటల్ దగునె?
పగగెల్చునే హీన - బలునితోఁ గూడి?
తగవె చేసితివి సం - తసమయ్యె మాకు
కొదఁ దీర్తు" నని పదాం - గుష్టంబుచేత
పదియోజనంబుల - పాటి దూరమున
దుందుభికాయంబుఁ - దొలఁగ మీటుటయు
నందుకు సుగ్రీవుఁ - డలరి యిట్లనియె.1130
"నాఁటికి నిక్కబం - ధము రక్తమాంస
పాటవంబున మించుఁ - బలుగొండ వోలి!
ఇపుడు వానల నాని - యెండల నెండి
విపులమై కాష్టంబు - విధమునఁ జివికి
నిస్సారమైన దీ - నిని మీఁటి నంత
దుస్సహసత్త్వమిం - దునఁ దేట పడదు
ఈ మహాతాళమ- నేకపతుండ
భీమబాహాదండ - భీకరకాండ
సంధానమున మహీ - స్థలిఁ గూల్చి దీన
బాంధవ! నాశంకఁ - బాపుము నీవు!1140
అటులైన విలుకాండ్ల - యందుల నీవు
పటుతరమృగములఁ - బంచాననంబు
ధరణిఁ దేజములందుఁ - దపనబింబంబు
