ఆరణ్యకాండము
249
పొడువాటి దబ్బనం - బుల చాయనిక్క
సెలవులు నాలుక - చే నాకికొనుచు
బలియుఁడౌ యోజన -బాహు కబంధుఁ
జేతులఁ జిక్కిన - సింహాదిజంతు
జాతంబు మెసవురా - క్షసుఁ దేఱిచూచి
తలలేని మొండెమై - తమపోవు త్రోవ
తొలఁగరాకుండ చే - తులు బారచాఁచి5940
యుండు దానవుఁ జూచు - చుండుచో నాఁడు
చుండు నేలనే యుండి - యొడిసి హస్తముల
పరువునేలనె తమ్ముఁ - బట్టుక తివిచి
పిరువీకుడులు చేసి - భీతి వుట్టించి
యెక్కిడునట్టి వీం - డ్లెందుకో కాని
చిక్కిరి పొమ్మని - చేరఁద్రోయంగ
ధైర్యంబు వదలక - తల్లడ పడక
శౌర్యసహాయుఁడై - జానకీవిభుఁడు
యేమియు ననకున్న - నెట్లకొ యనుచు
సౌమిత్రి చాలవిచా - రంబు నొంది5950
యొక్కెడ నైతిమి - మొడిచి మ్రింగెడును
దిక్కేది యని గుండె - దిట దప్పి చెదర
బాలుఁడు గావున - బ్రదుకుపై నాస
చాలంగఁ గలిగి ల - క్ష్మణుఁ డిట్టులనియె
“ అన్న! చిక్కితిమి గ - దయ్య! యీయసుర
నిన్ను నన్నునుఁ బట్టి - నేఁడు మ్రింగెడును
యిరువురి బోనీయఁ - డెటులైన వీని
చెఱుకు నన్నొప్పన - చేసి నీ బారి
