224
శ్రీరామాయణము
అమ్మలఁ బోషింపు - మని భరతునకు
ముమ్మారుగాఁ దెల్పు - ము కుమార! నీవు!” 5330
అనుచు నేడ్చుచుఁ బల్కు - నారామచరణ
వనరుహమ్ముల మీఁద - వ్రాలి లక్ష్మణుఁడు
“హా! రామ! హా! జన - కాత్మజా!” అనుచు
భోరున గన్నీరు - పొరలి పాఱంగ
శోకించు లక్ష్మణుఁ - జూచి యేమియును
వాకొన నేరక - వాతెఱ యెండ
వదనంబువాడ "న - వ్వరె? యెవ్వఁడైన
మదిఁగ్రొవ్వి క్రూరక - ర్మంబులు జేసి
యాపాపముల నెవ్వఁ - డైస నీపాటి
యాపదలకు నోర్చు - నాయనే కాక 5340
పాపముల్ చేసిన - పరిపాటి తనకు
నాపదల్ దొంతర - లై చుట్టుకొనియె
రాజుతండ్రి నిజంబు - రాజ్యంబు విడిచి
భూజనంబులఁబాసి - భోగముల్వదలి
యడవులు పట్టి యి - ల్లాలిఁ గోల్పోయి
చెడియెడు చేటులఁ - జేకొనవలసె
నిన్నాళ్లు నీసీత - నెడవాయకుండి
యన్నియు మఱచితి - నన్ని దుఃఖములు
మూట గట్టుకయెట్లు - మోవనోపుదును?
చాటి చెప్పెదఁ దన - చావు సిద్ధంబు! 5350
మఱచితిమోయి లక్ష్మణ! మనచేత
కొఱమాలి చెవులు ము - క్కును బోపనాఁడు
జంతరక్కసివచ్చి - జానకిఁ బట్టి
