150
శ్రీరామాయణము
నాసక్తి గలిగియు - న్నది" యని చలముఁ
చేసి పొమ్మని పల్క - సీతపైఁ గరుణఁ
దనకును వేఁడుక - దానిపైఁ గలిగి
యునికిచే శ్రీరాముఁ - డొకమాట పలికె.
“లక్ష్మణ! చూచితే - లలితవిలాస
లక్ష్ములచేతఁ దొ - లఁగ కీమృగమ్ము
నందనవనములో - నను చైత్రరథము3540
నందులో నట్టి సా - రంగంబు లేదు
కనకరోమంబులు - గల యీమృగంబుఁ
గను మావలించినఁ - గనుపట్టు నాల్క
సురుచిరరత్నరిం - ఛోళిచేఁ బొలిచె
మెఱుపు మేఘములోన - మెఱసిన యట్ల
నిగనిగ మనునింద్ర - నీలంపు బరణి
మొగముగాఁదగఁగ సొం - పు వహించె మృగము
కమనీయ శంఖము - క్తానిభం బగుచు
రమణీయమగు నుద-రంబు దీనికినిఁ
జెలువొప్పఁ బట్టితె - చ్చెదు గాకయన్న 3550
విలుకాండ్రు రాజులు - వేఁటమార్గముల
వెలువడి మనసుల - వేడుకల్ దీర
పొలసుగావలసి చం - పుదురు జంతువులఁ
గాంచన రత్నాది -కంబులు సంత
రించుటకై ఖని - శ్రేణిఁ ద్రవ్వుదురు.
అందుచే బొక్కస - మధికమై వృద్ధిఁ
బొందు నానాఁట నె-ప్పుడు నినలేదె!
తనమది శుక్రుండు - దలఁచిన యంత
