134
శ్రీరామాయణము
గనుఁగొని “తగునె రా - క్షసులతోఁ బోరఁ
బదియునాడేండ్ల యీ - బాలకునంప
నది యేటిమాట? య - స్త్రాభ్యాసశక్తి
చాలదు వీనికే - సైన్యంబుఁగూడి
తోలుదు దానవా - దుల సంగరమునఁ
జలమేల" యనిన వి - శ్వామిత్ర మౌని
యలుక తోడుత నమ్మ - హారాజుఁ జూచి
“మారీచుఁ జంపనో - మనువంశ తిలక!
శ్రీరామునకెకాక- శివునకుఁ దరమె?
ఎవ్వనిచేఁ దీర - దితనిచే వాని 3160
క్రొవ్వడగింతు నీ - కుదరంబు గాదు
బలవంతుడవు శౌర్య - పరుడవు కయ్య
ములను రాక్షసబలం - బులు ద్రుంచినావు.
అందులో నొకఁడుగా - డల తాటకేయుఁ
డందుపై రావణు - ననుచరుఁ డతఁడు
అతులతేజస్వి నీ - యాత్మజుఁ డొకఁడె
యతనికి మృత్యువా - యనవచ్చెనేని
నాజన్న మీడేరు - ననునమ్మి వెంట
నో జనవర! పంపు - ముఱక రాఘవుని."
అనితోడి తెచ్చి తా - యజ్ఞంబు సేయ 3170
ధనువంది రాముఁ డ - త్తరిఁ గాచియుండ
నితనిసత్తువ నమ్మి - యిచ్చిరి మునులు
హుతవహునందు నా - జ్యోపహారంబు
లాపొగలేఁజూచి -యాఁపఁగారాని
కోపంబుతోఁ గౌశి - కుఁడు మొఱవెట్ట
