పుట:Sinhagiri-Vachanamulu.pdf/66

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

61

నాటకములాడెడు జూటకముల బొమ్మ
అమ్మమ్మా యీ బొమ్మ!
ఉత్తమ గుణములెంచిచూచెదనంటినీ........

ఇట్లా సాగుతుందీవచనం.

పాటల్లో పల్లవిలాగ ఈ వచనవాక్యాల్లోనూ ఒక పల్లవిలాంటిది ఊతగా ఉంటుంది. దీనితో వచనంకూడా గేయధర్మి అవుతుంది.

"దేవా పెద్దతనంబుచేసి మిమ్ము మెప్పించెదనంటినా జాంబవంతుడు మీ సన్నిధినే యున్నాడే" అని వచనం మొదలౌతూ ప్రతివాక్యం పూర్వ ఖండం 'మిమ్ము మెప్పించెదనంటినా' అన్న దానితోనూ, ఉత్తరఖండం 'మీ సన్నిధినే యున్నాడే' అన్న దానితోనూ ముగుస్తుంది. దీనితో వచనానికి మంచి ఊపు, తూకంతోపాటు తాళగతీ కుదురుతుంది.

చిక్కని చెక్కడపు పనితోడి వాక్యాలూ తాళానుగమనంతో ఎక్కడికక్కడ తెగి అటు రాగభావం ఇటు తాళగతీ రెండూ 'సమతూకం'తో సరిపడేటట్లుండేవీ కొన్ని. ఈ వచనం చూడండి.

దేవా, మీకు మొఱ పెట్టి విన్నపము చేయుచున్నాడను. సంసారమోహ బంధముల దగులువడితిని. కర్మానుకూలంబులంబెనగొంటిని. కాంతలమీది కోరికలు డాసెను. కామాంధకారము కన్నుల గప్పెను. కర్మవారిధి గడువదయ్యెను. ఆపరకర్మములకు లోనై తిని. అజ్ఞానజడుండనై తిని అధమాధముండనై తిని అందని ఫలముల కట్టులు సాచితిని, దుష్ట దురాచారుండనై తిని మూడుండనై తివి. చపలుండనతిపాతకుండను." ఈ ఉపమానాలు పరికించండి——

“కూపములో బడిన శిశువువలెంగూయుచున్నాడను,
తల్లిలేని బిడ్డవలే కలవరించుచున్నాడను,
తైలములోని మక్షికము చందంబాయెను,
ఉరిబడ్డ మెకమువలె నుపాయమెఱుంగక ఉన్నవాడను,
పసిరికకాయ పురుగువలె తేలలేక."