పుట:Shriiranga-mahattvamu.pdf/263

108

తృతీయాశ్వాసము

⁠

మధ్యప్రదేశంబునను వసింతురు, మొదలఁ దదీయప్రార్థనం బొనర్చి పిదప నవగాహాదికృత్యంబు లాచరించునది, సర్వపర్వంబుల శర్వరీవిభుం డిందుఁ గ్రుంకువెట్టుట నిందుపుష్కరిణీనామం బీ సరోవరంబునకు భువనప్రసిద్ధం బుగా నయ్యె- నీవు సరసిఁ గృతస్నానుండవై- శ్రీరంగధామంబున కరిగి యచట సుఖంబున నుండు, మిట్టి యుగ్రతపంబున లోకంబులు సముద్వి గ్నంబులు సేయవలవ దీతీర్థవాసంబున నీతీరునం జేసి కృతార్థుండ వయ్యెద వని చెప్ప యప్పద్మసంభవుం డరిగె- సనత్కుమారుండును దదుక్తప్రకారంబునఁ బ్రవర్తించుచుండె.

⁠ 58

ఉ.⁠

ఏనరుఁ డీకథాపఠన మెప్పుడు సేయు నతండు పాపసం తానము బాసి శాశ్వతపదంబు చనుం బితృదత్త మక్షయ శ్రీనొనరించు నత్తఱి వసింప నృపాదులు సార్వభౌమతా నూన ధనాఢ్యతాసుఖసమున్నతులన్ విలసింతు రెంతయున్.

⁠ 59

క.⁠

అని చెప్పి యప్పరాశర తనయుఁడు వెండియును నాగదంతునితోడన్, మునిముఖ్య, ముక్తికర మగు వినుత పురావృత్త మొకటి విను మని పలికెన్.

⁠ 60

చ.⁠

ఒదవఁగ లోభయుక్తమతి నొక్కజఘన్యజుఁ డధ్వనీనులం జదియఁగ మోది, వారిధనజాలముఁ జాలుపుగా హరించుచున్ జెదరక యివ్విధంబు నిజజీవికగా మనుచుండు నట్టి బ ల్లిదుఁ డగువానిచే సమసె లెక్కకు మిక్కిలిగా ద్విజావళుల్.

⁠ 61

క.⁠

ఇటు బహుముఖముల మఱియా కుటిలాత్ముఁడు తెరువుగొట్టికొని యొకనా డు ద్భటభంగి నున్నతటి న చ్చటగా భూదేవుఁ డొకఁడు చనుచున్ వానిన్.

⁠ 62

మ.⁠

కనియెం, గర్కశమేచకాంగు నతిరక్తక్రూరవిస్ఫారలో చను, నుత్తీర్ణ కరాళ బర్బర కచశ్మశ్రున్, వినీలాంబరుం,

⁠