పుట:Shriiranga-mahattvamu.pdf/253

98

తృతీయాశ్వాసము

క.⁠

ఓయతివర! నీ వెవ్వఁడ? వీయెడ నిట్లుండ నీకు నే లనిన మహా త్మా! యే సనత్కుమారుఁడ పాయక యిన్నెలవునం దపం బొనరింతున్.

⁠ 10

ఉ.⁠

భూవిబుధాగ్రగణ్య కృతపుణ్యవిచిత్రము నీ చరిత్ర మే ఠావుననుండి వచ్చి తెచటన్ వసియింపుదు రెట్లు గూడె ని న్నీవటుసంచయంబు జనయిత్రియుఁ దండ్రియు నెవ్వ రిప్డు నీ భావగతార్థ మెయ్యది, కృపాయతి నా కెఱుఁగంగఁ జెప్పవే!

⁠ 11

క.⁠

నీపుణ్యదర్శనంబునఁ దాపము లడఁగెం, ఫలించెఁ దదభిమతంబుల్, ప్రాపించె నెవ్వ రీ వీ రూపున విహరించె దా హరుఁడవో? హరివో?

⁠ 12

క.⁠

అనవుఁడు నమ్మునిపుంగవుఁ గనుఁగొని యంతఃస్మితప్రకాశితముఖుఁడై మనచతురవచనరచనలఁ దనతెఱఁగు మొఱంగి ధరణిధరుఁ డిట్లనియెన్.

⁠ 13

సీ.⁠

ఇందుండి వచ్చితి నిప్పుడే ననరాదు సకలలోకైకసంచారిఁ గాన నిది యది నెల వని యేర్పరింపఁగఁ బోల దెందుఁ జూచిన వసియింతుఁగాన రూపించి తల్లిదండ్రులఁ జూపి చెప్పఁగా లేదు వా రెవ్వరు లేరుగాన వీరు బంధువు లని వివరింపఁగూడదు సర్వభూతములకు సముఁడగాన

⁠

తే.⁠

పటువు లిట్టట్టు గతిఁ జేరవచ్చి రనఁగఁ బొందు గాదు, నిమిత్తసంభూతు లగుచుఁ

⁠