పుట:Shriiranga-mahattvamu.pdf/252

శ్రీరంగమహత్త్వము

97

⁠

హరభాస్వద్వటుకాకృతుల్ మెఱయ శిష్యసేతోమమై విస్ఫుట స్వరవర్ణక్రమవేదపారనిరతిన్ సద్భక్తి నేతేరఁగన్.

⁠ 4

క.⁠

వారల జదివించుచు నిజ చారుతరద్యుతులు నఖిలజగములకు ముదం బారోహించుచు ద్రుహిణకు మారుఁడు తపమున్న యాశ్రమమునకు నరిగెన్.

⁠ 5

వ.⁠

అప్పు డనన్యసాధారణంబు లగునారాయణప్రభువు గుణగణంబులచేత వశీకృతంబులైన సకలవేదశాస్త్రంబులు తారాకారంబులు భజియించి యను సరించె. సనకసనందనాది ప్రసిద్ధసిద్ధమునిసాధ్యవిద్యాధరకిన్నరకింపురు షాదులు నంతరిక్షంబున నంతర్హితులై కొలిచి చనిరి, తదీయసామగానపరి మోహితంబులై మృగంబులు ఖగంబులు తోడన తగిలిపోయె నివ్విధంబున నప్రమేయప్రభావభాసురుండై తనయున్నయెడకు వచ్చు నాకపట భూసురు దవ్వుదవ్వులం గని బ్రత్యుత్థానంబుఁ జేసి కృతాంజలియై కంజ భవనందనుం డంతర్గతంబున-

⁠ 6

క.⁠

ఈ వేష మీశుభాకృతి, యీవిశ్వద్యాప్తితేజ మీసత్కరుణా భావము నదృష్టపూర్వము లీవిప్రుఁడు మనుజమాత్రుఁడే తలపోయన్.

⁠ 7

ఉ.⁠

ఈవటువుల్ సరోరుహనిభేక్షణు లందఱుఁ గృష్ణసారచ ర్మావృత నిర్మలాపఘను లంచితకుంచితనీలమూర్ధముల్, పావనభావు లజ్జ్వలితపావకతేజు లనూనలక్షణ శ్రీవిలసత్రయీపరవశీలు రనాహతశేముషీనిధుల్.

⁠ 8

వ.⁠

ఇమ్మహామహుం డేమినిమిత్తంబున వచ్చుచున్నవాఁడొకో యని వితర్కించుచు విస్మయస్తిమితలోచనుండై చూచుచున్న యమ్మునికుంజరుం జేరం జని నిజస మాగంబునఁ దన్నుఁ గృతార్థునిగా దలంచు నతనితోడ నాకమలాకళత్రుండు.

⁠ 9