| నేల నెమళ్ళపై నేలాపుడేగల, విడిచి యేపునఁ బీఁచ మడఁపఁ జేసి | |
తే. | పసపుముద్దయుఁ బాలయుఁ బచ్చఱెక్క, పసిడికంటెయుఁ బరజయుఁ బసులపోలి | 115 |
తే. | అట్లు దమకంబుచే వేఁట లాడి మృగమ, దంబుఁ జామరములు గజదంతములును | 116 |
తే. | అంత నవ్వేఁట చాలించి యవనివిభుఁడు, సేన గొలువంగ నవ్వనిచెంత నొక్క | 117 |
క. | అని వనజాసనుఁ డెఱిఁగిం, చిన విని సురమౌని ముదితచిత్తుం డైయా | 118 |
మ. | పురుహూతాగ్ని పరేతరాట్పలభుగంభోధీశవాతార్థపాం | 119 |
క. | దృక్కర్ణకర్ణభూషణ, వాక్కాంతాకాంతముఖ్యవందిత మిహికా | 120 |
ఉత్సాహ. | పురవిభంగ ధరనిభాంగ భూశతాంగ శశివిభా | 121 |
గద్యము. | ఇది శ్రీమత్కుక్కుటేశ్వరకరుణాకటాక్షనిరీక్షణసంలబ్ధసరసకవితాసామ్రా | |