దను వటు దివ్యపదంబున కరుగ - మనువంశతిలకులు మఱునాఁడు కదలి
పంపాసరోవరపశ్చిమస్థలిని - సంపూర్ణతరులతాసంపదఁ బొదలి
ప్రబలి పుణ్యములకుఁ బట్టైనయట్టి - శబరియాశ్రమవనస్థలికిఁ బోవుటయు
రామలక్ష్మణులు శబరిని గాంచుట
నెదురుగావచ్చి యయ్యింతి సద్భక్తిఁ - బదముల కటు సాగఁబడి లేచి మ్రొక్కి
“దశరథవరపుత్ర! తాటకాజైత్ర! - కుశికసంభవయాగకుశలప్రయోగ!
చిరమునిధ్యేయ! శిక్షితతాటకేయ! - పరమగంగాతీరపాదసంచార!
పదరజోనైర్మల్య! పాలితాహల్య! - విదళితహరచండవిపులకోదండ!
భీమభార్గవరామ! బిరుదాభిరామ! - కామితపితవాక్యకరణసుశ్లోక!
ప్రకటాపరాధవిరాధనిరోధ!- సకలమునిత్రాణ! సత్య ప్రవీణ!1410
ఖరదూషణాదిరాక్షసశిరశ్ఛేది! - మరణార్థిమారీచమర్దినారాచ!
సీతావియోగసూచితమోహరాగ! - ఖ్యాతఖగాధ్యక్షకల్పితమోక్ష!
యలఘువిక్రమధామ! యతిపుణ్యనామ! - నెలకొని రఘురామ నిను జూడఁగంటిఁ,
బరికింప నాతపఃఫల మందఁగంటి - నరుదైనపుణ్యంబు లన్నియుఁ గంటిఁ,
గాకుత్స్థ! తెరువునఁ గడుడస్సి తెందుఁ - బోక మాయాశ్రమంబున నేఁడు నిలువు
అనఘాత్మ! మాగురుఁ డైన మతంగ - మునిచేత నీకథ మును వినియుందు;
నీ వాద్యుఁడవు సర్వనిగమవేద్యుఁడవు - గావున నిను నుతుల్ గావింపఁదరమె?
యిది యామతంగమునీంద్రునాశ్రమము - విదితతపశ్చర్యవిశ్రాంతికరము”
అని యామహత్త్వంబు లన్నియుఁ దెలిపి - వనమూలఫలములు వలనొప్పఁ దెచ్చి,
యిచ్చిన భుజియించి యెలమి నారాముఁ - డచ్చటఁ బ్రీతిమై నారాత్రి నిలిచి1420
ఘనజటాబంధైకకబరి నాశబరిఁ - గనుఁగొని మఱునాఁడు కాకుత్స్థుఁ డనియె.
“దరమిడి మిగుల సీతావియోగాగ్ని - దరికొన నెంతయుఁ దలఁకుచున్నాఁడ
నొకచోట నిలువలే కులుకుచున్నాఁడ - వికచాబ్జముఖి సీత వెదుకఁ బోవలయుఁ
బనివినియెద" నన్నఁ బరమసంతోష - మును బొంది శబరి రామునిఁ జూచి పలికె.
"దను వను ఘనుఁడు ముందఱఁ జేయఁదగిన - పను లెల్లఁ దెలిపె నేర్పడ వేడ్కతోడ.
నైనను మరియు నే నదియె తెల్పెదను - మానవనాథ! నీమది కెక్కునట్లు
రావణుఁ జంపెదు రామ! నీకూర్మి దేవి గూడెదవు సందేహంబు వలదు.
ఐనను నేకాకులై పోవఁ దగదు - భానుకులాధీశ! పరఁగఁ బై నిపుడు
ఇనకులాధిప! యింక నిట ఋశ్యమూక - మను పర్వతంబున కరుగుము నీవు ;
సునిశితమతి సూర్యసుతుఁడు సుగ్రీవుఁ - డనువానరాధిపుఁ డాకొండ నుండుఁ1430
దనవధూరత్నంబు తనరాజ్యపదము - తనయన్న వాలిచేఁ దాఁ గోలుపోయి
