పుట:Ranganatha Ramayanamu.pdf/199

పోయినగతి మనంబున నుండి వెడలి - పోయెడు నని యడ్డముగఁ జేర్చెననఁగ
నప్పుడు లక్ష్మణుఁ డున్నచందంబుఁ - దప్పక చూచి యెంతయు శోకమంది
యేతల్లి పని సేతు? నేతల్లిఁ గొలుతు? - నేతల్లిఁ దల్లిగా నిటమీఁదఁ జూతు?
నినకులాధిపుశోక మేత్రోవ మాంతుఁ? - దనదుతల్లులకును దనసహోదరుల
కెనయ నీతనితోడిదే లోక మగుట - మనువంశ మంతయు మడిసెఁ బొ మ్మనుచు,
నందంద విలపింప, నంతలో రాముఁ - డొందిన మూర్ఛ దా నొయ్యనఁ దెలిసి
తలకొన్నవగలలో దండకావనము - కలయ నాలోకించి కన్నీరు నించి,
వనజాక్షిఁ జింతింప వగలు రెట్టించి - తనమది శోకించి ధైర్యంబు డించి,1220
"పోయితే సీత! యీ బొందితోఁ బాసి - పోయితే నన్ను నీబొందితో డించి?
పొరి సురాసురలోకపూజార్హ మనక - హరువిల్లు విఱిచితి నతివ! నీకొఱకుఁ,
బరుఁడని తలపోసి బ్రాహ్మణుం డనక - పరుశురాముని భంగపఱిచితిఁ గడఁగి.
నీరజలోచన! నీకునై పూని - యీరెండునిందల నేను గైకొంటిఁ
గడపట నినుఁ బాపెఁ గష్టదైవంబు - పడతి నిందలఁ బడ బాలైతి నేను,
నీవేడుకలు చూచి నీకు నే ప్రియముఁ - గావింతు నని పోయి కపటమృగంబుఁ
జంపి తెచ్చితి దానిచర్మంబు గడఁగి; - యింపార నెవ్వరి కిత్తు నే నింక?
మది నెల్లసుఖములు మఱచి కానలకు - వదలక నను నమ్మి వచ్చినచోట
నినుఁ గావలేనైతి నీచన్నత్రోవఁ - గని రయంబున వచ్చి కదియలేనైతిఁ ;
బరువడి జగమెల్లఁ బాలింపఁజాలు - వరశక్తి గలిగినవానిచందమున1230
మునుకొని శరచాపములు దాల్చి ఘోర - వనదుర్గభూములు వర్తింప వచ్చి
వెడమతి మావారి పెంపెల్ల మఱచి - పడతుక! నినుఁ గోలుపడితి నే నేఁడు;
ఏణాక్షి! నినుఁ బాసి యీశరీరమునఁ - బ్రాణంబు లెబ్భంగిఁ బట్టుదు నింక?
మేదినీతనయ! యిమ్మేదినిఁ బాసి - యేదెస భరియింతు నీదేహ మింక?
నెలఁత! నీవిరహాగ్ని నీదులావణ్య - జలరాశి మునుఁగకఁ జిల్లార్పరాదు;
తగిలి యీశోకాబ్ధిఁ దాఁట నీమేను - తగుతెప్ప లేకట్లు తరియింపవచ్చు;
మగువ! నీపాలిండ్లమఱుఁగు లేకున్న - నొగిఁ గాముశరవృష్టి కోర్వంగరాదు;
న న్నట్లు గొని చనె నళినాక్షి! పిదప - ని న్నిట్లు కొనిపోయె నేఁ డింక మనల
నిరువురఁ బాసిన యీదైవమునకు - నరు దెందుఁ గల దసాధ్యము లెందుఁ గలవు?
కోమలి! ని న్నెత్తికొనిపోవునప్పు - డేమని పలవించి? తేమంటి నన్ను?1240
నేదేశముల కేగి? తెందున్నదాన? - వేదుఃఖముల వేగె ? దేమి చేసెదవు?
ఎవ్వరు గొనిపోయి? రేత్రోవఁ బోతి? - వెవ్విధి వాటిల్లెనే నేఁడు మనకు?
నీయట్టిచదురాలు నీయట్టిముగ్ధ - నీయట్టిలావణ్యనిధి యెందుఁ గలదు?
కలదొకో యొకనాఁడు గర మర్ధి నిన్నుఁ - గలసి వినోదింపఁ గమలాక్షి! నాకు?