Jump to content

పుట:Raadhika Santhvanamu.pdf/39

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

నీ పొత్తు మాని నే నేడ భుజించిన
నాహార మింపు గా దనినమాట
యలుకువచే నీవు నవలి మో మాయినఁ
కనులకు నిదుర రాదనినమాట
గీ. కరుణ దైవాఱ బిగియారఁ గౌఁగిలించి
మానినీమణి వేయి జన్మాల కైన
వినుము నీ మేలు మఱువ లే ననినమాట
మఱచెనో శౌరి తగు నిళామాయ మీఱ. 67

క. అను వనితామణి పలుకులు
విని కీరం బిట్టు లనియె విమలాంగి వినే
వనజక్షుని విత మెఱుఁగవె
కని తెల్పిన భారతంపుఁ గతలై పెరుఁగున్. 68

గీ. దొరకనటువంటి రత్నంబు దొరకినట్లు
ఱొమ్మునేగాని, దించఁ డే యెమ్మె నైనఁ
గౌఁగ లెడలినఁ బ్రాణముల్ కదలు ననుచుఁ
గట్టి కాచుక యున్నాఁడు కడల నీఁడు. 69

గీ. మగువ యిది గాక యిఁక నొక మాట గలదు
వినుము వలపుల దొరసాని యనెడుపేరు
దాని కిచ్చెను నిను బిల్వఁబో ననంగ
నెటులు నో రాడెనో శౌరి కెఱుఁగ వమ్మ. 70

వ. అన విని చిలుకం జూచి రాధ యి ట్లనియె. 71