ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది
చెఱ - చెఱ 777 చెఱ - చెఱ
పైటచెఱగును వేలికి చుట్టుకొని నులిపెట్టుట అలవాటు. దానిపై వచ్చిన పలుకుబడి.
- "తన చేతి చెఱఁగు బిగియన్, బెనఁచుచుఁ దల వాంచి నగవు బెరయఁగఁ బలికెన్." మను. 3. 106.
చెఱగు మాయు
- ము ట్టగు; బహిష్ఠు అగు.
- "చెఱఁగు మాసిన మూనాళ్లు సిగ్గుతోడఁ, బతి విలోకనమార్గంబు పరిహరించి." కాశీ. 2. 72.
- "చెఱగు మాసిన నాల్నాళ్లు జరుగ నిచ్చి, స్నాన మొనరించి ధౌత వస్త్రంబు గట్టి." సానందో. 3. 53.
- "చెఱగు మాసె నేమి సేతురా, దఱి జేర నీయ వీలు కాదు." క్షేత్రయ్య.
చెఱగొను
- చెఱపట్టు, బంధించు.
- "నన్నుఁ జెఱగొని గంధర్వనాయకుండు." భార. అర. 6. 9.
చెఱచెఱ లాడు
- కోపంతో మండిపడు.
- "ఏమిటో పొద్దున్నుంచీ మహా చెఱ చెఱ లాడుతున్నావే?" వా.
చెఱ దెచ్చు
- బందీగా పట్టుకొని వచ్చు.
- "తొల్లి చెఱ దెచ్చిన వారిఁ బదాఱువేల ధా,త్రీజనమాన్యలన్." భాగ. 10. ఉ. 206.
చెఱపట్టు
- బందీగా చేయు.
- "శతమన్యుఁ జెఱపట్టఁ జాలిరే పరవార, లని." ఉత్త. రా. 5. 6.
చెఱపనచేట
- తిట్టు. నాశకారి అనుట.
- "పఱతెంచితి రెం డిండ్లకుఁ, జెఱపనచేట వయి తేమి చేసెడి దనుచున్." జైమి. 4. 69.
- చూ. చెరపనచేట.
చెఱపోవు
- పట్టుబడి పోవు, బందీ యగు.
- "సైంధవుచేతం బాంచాలి చెఱపోయె నని పలుకుచు..." భార. అర. 6. 196.
చెఱ యిచ్చు
- స్త్రీలను బానిసలుగా నిచ్చు.
- "దండుగ లిచ్చి వేల గొని దానిపయిం జెఱ లిచ్చుకన్న నిం, దుండగ నిచ్చెఁ గాక దనుజోత్తముఁ డల్గినఁ జంపఁ బెద్దయే?" కుమా. 10. 163.
చెఱ లిచ్చు
- బందీలనుగా ఇచ్చు.
- "సురపతి వచ్చి నా శరణుఁ జొచ్చి తగం జెఱ లిచ్చి యున్న నేఁ, గరుణము వుట్ట." కుమా. 10. 139.
చెఱలు
- బందీలు.
- "పరుల చెఱలు వృత్తులు నర్థంబులు మగుడ నిచ్చి." కుమా. 10. 194.
చెఱలు గొను
- చెఱ పట్టు.
- "పుణ్యస్త్రీలఁ జెఱలు గొనిరి." విష్ణు. 2. 123.