ద్వితీయాశ్వాసము
61
మసలక ఖండించి ◆ మనుట కార్యంబు
అనవిని మతిమంతుఁ ◆ డనుమంత్రి పలికె
మనుజేశ నయశాస్త్ర ◆ మత మిది గాదు
ధనము వోయిన, మన ◆ స్తాప మొందినను
దనయింట దుశ్చరి ◆ త్రము పుట్టినైన
వెలవెల్లనై వెల్లి ◆ విరివి గావింప
వల దనియెడి నీతి ◆ వాక్యంబు గలదు
తనయులు తమ పిన ◆ తల్లు లిండ్లకును
జనవున నొకవేళఁ ◆ జనుట త ప్పేమి
తరుణులు తమచేయు ◆ తప్పు లన్నియును
బురుషులపైఁ జూపి ◆ బొంకు సేయుదురు
కుసుమసౌరభములు ◆ గుది గ్రువ్వవచ్చు
నినుకబొమ్మల నీట ◆ నీఁదింపవచ్చు
[1]వానగండ్లు గుడుల్ గ ◆ వడి గట్టవచ్చు
గానియింతుల మనో ◆ గతి గానరాదు
తన సహోదరినైనఁ ◆ దనయుని నైన
జనకు నై నను గడుఁ ◆ జక్కనివాని
మనమారఁ గనుఁగొన్న ◆ మదిరనేత్రులకుఁ
దనుపెక్కులజ్జాప ◆ దం బని మున్ను
పాండుతనూజుల ◆ పత్ని నిక్కంబు
పుండరీకాక్ష, స ◆ మ్ముఖమునం బలికె
నాకుఁజూడఁగ నర ◆ నాథ చిత్రాంగి
నీకుమారుని రూప ◆ నిర్జిత మదనుఁ
జూచి తాలిమిఁ దూలి ◆ స్రుక్కక పట్టి
లోఁచిన వాడటు ◆ లోను గాకున్న
నలిగి యీరీతిమా ◆ యలువన్నెఁగాని
తలపోయ సారంగ ◆ ధరుఁడటు వంటి
దోషంబునకు నేల ◆ తొడరు 'నాగేంద్ర
భూషణు వరమునఁ ◆ బుట్టినయతఁడు
ఆలిమాటకు రాము ◆ నడవులం బనిచి
[2]జాలిఁ బొరలిన ద ◆ శరథునిపగిది
తొడిఁబడఁ బుత్త్రునిఁ ◆ దునిమించి పిదపఁ
