పుట:Navanadhacharitra.pdf/100

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

62

నవనాథచరిత్ర

బొడము శోకాగ్నులఁ ◆ బొరలుదు వీవు
ననుటయుఁ గొలువెల్ల ◆ నామతిమంతుఁ
గొనియాడ నరనాయ ◆ కుఁడు నట్లమంత్రి
యొరసి వీడ్వడ నాడు ◆ చున్న వాక్యముల
నురువడి నుయ్యాల ◆ లూఁగు మనమున
నిది కార్య మని నిర్ణ ◆ యింపఁజొప్పడక
కదిసిన మోహసా ◆ గరమున మునిఁగి
యిటుచూడవచ్చిన ◆ నింతిపై నేర
మటుచూడవచ్చిన ◆ నాత్మజుతప్పు
కప్పి పుచ్చఁగరాదు ◆ కాదనరాదు
తప్పు గావఁగ రాదు ◆ దండింప రాదు
ఏమిచేసెడి దింక ◆ నీటమీఁద ననుచు
భూమీశ్వరుఁడు తన ◆ బుద్ధి నందంద
పలుమాఱు వగచి ఱె ◆ ప్పలు వాలవైచి
తల యూఁచి చూపులు ◆ ధరణిపైఁ జేర్చి
వేలు ముక్కున నిడి ◆ వెఱఁ గంది యున్న
నాలోన నీతిజ్ఞుఁ ◆ డను మంత్రి పలికె
మతిమంతుచెప్పిన ◆ మాటలన్నియును
హితములై మితములై ◆ యింపొదవించు
నలఘుమత్తేభక ◆ ర్ణాగ్రంబుకంటెఁ
జలదళ పల్లవాం ◆ చలములకంటెఁ
బొడవుసౌధధ్వజ ◆ స్ఫురణల కంటెఁ
గడుఁ జంచలము కల ◆ కంఠుల మనసు
చిత్రాంగి తనకల్ల ◆ చెప్పునే యిపుడు
ధాత్రీశ సారంగ ◆ ధరుని నెంతయును
మెత్తనిమాటల ◆ మెయికొల్పి యింక
నొత్తిచూడఁగఁ బంపు ◆ మొక బుద్ధిమంతు
ననుటయు భూపాలుఁ ◆ డట్ల కా కనుచుఁ
దన కూర్చుబంధులఁ ◆ దగునాప్తజనుల
హితులను సత్ పురో ◆ హితులను బంధు
మతిమంతులను దగు ◆ మాన్యులఁగూర్చి
చనుఁడన్న వారును ◆ జయ్యన నేగి
ఘనవజ్రతోరణ ◆ కలితదీధితుల