20
నవనాథచరిత్ర
తనయంత వెడలి రాఁ ◆ దలఁకి యున్నాడు
నావుడు నగజ పి◆నాకి వీక్షించి
దేవ నామది నుప్ప ◆ తిల్లెఁ బ్రమోద
మానందనుని నయ ◆ నానంద మొందఁ
గానఁ దలంచెదఁ ◆ గాన నందనుని
రమ్మను మిటకుఁ బు◆త్త్ర స్నేహ మాత్మ
ముమ్మడి గొన దదే ◆ మోకాని నీకు
ననిన మహాదేవుఁ ◆ డాదరం బెసఁగఁ
దనయ రమ్మనిన న◆త్తఱి హస్తములను
మొగిచి ఫాలస్థల◆మ్మునఁ గదియించి
ధగధగ మించు కుం◆దనమునచెన్నుఁ
గొసరించుమేనును ◆ గుఱుచకెంజడలు
బిసరుహభాతి నొ◆ప్పెడు వదనంబు
నాజానుబాహులు ◆ నన్నువనడుము
రాజిల్లు వెడఁదయు ◆ రంబును జెవులఁ
గదిసిన వాలారు ◆ కన్నులుఁ గలిగి
పదిదిక్కులను నిజ ◆ ప్రభ లుల్లసిల్ల
నుదయించె నారీతి ◆ నురుతరమత్స్య
ముదరంబులో వెళ్లి ◆ యుత్తమపురుషు
వడితోయములు వెళ్లి ◆ వచ్చుభూతేశు
కొడుకుపైఁ బూవాన ◆ గురిసిరి సురలు
తెల్లంబుగా మ్రోసె ◆ దేవ దుందుభులు
మెల్లనై చల్లనై ◆ మెలఁగె వాయువులు
పాడిరి గంధర్వ ◆ పతు లుత్సహించి
యాడిరివేడుక ◆ నప్సరః స్త్రీలు
చతుర విద్యాధర ◆ సన్నుతు లెసఁగ
నతులితానందుఁడై ◆ యప్పు డేతెంచి
జడలలోఁ గడలొత్తు ◆ జాహ్నవి పెంపు
నొడికమై తెలిమించు ◆ నుడురాజుసొంపు
మరుని నెమ్మదమెల్ల ◆ మడఁచినకన్ను
నురురత్నకుండల ◆ యుగళంబు చెన్ను
మెడ నీలమణిలీల ◆ మించినకప్పు
కడునొప్పఁగట్టిన ◆ కరితోలువిప్పు
