222
నవనాథచరిత్ర
విరిసిన బొందికి ◆ వెలయుసంజీవ
కరణి యే తెంచిన ◆ కరణి మూకునకు
వరవాగ్విలాసంబు ◆ వచ్చినయట్లు
కరుణ దీపింపఁ జ ◆ క్కన చనుదేర
నా మహాత్ముని చర ◆ ణాంబుజంబులకుఁ
దామ్రొక్క నొల్లక ◆ తద్దయు బిగిసి
కడు బింకమును నహం ◆ కారంబు నాత్మ
[1]సడలఁగాఁ జరణ హ ◆ స్తంబులు మొగిచి
గురుతరాసనమునఁ ◆ గూర్చుండ నునిచి
పరిపాటి నొయ్యన ◆ భావించి ప్రభున
కిరవొంద మరి యతం ◆ డిలఁ జాఁగి మ్రొక్కి
పరమసమ్మదమునఁ ◆ బలికె నెందుండి
యిటకు విచ్చేసితి ◆ రేమి కారణము
పటుగతి ననుఁబంపు ◆ పని తెరంగేమి
యల మీర లేతెంచు ◆ టతులితభాగ్య
ఫలసిద్ధిమూలంబు ◆ పరికింప మాకు
నని సముచితభాష ◆ లాడు గోరక్షు
వినతోక్తు లాలించి ◆ విని ప్రభు వనియె
జడియ కిచ్చట మను ◆ జశ్రేణి మనసుఁ
గడఁజేర్ప వలసియుఁ ◆ గాయంబు వలసి
యడియాస నుడుకుచు ◆ ననిశంబు దుఃఖ
పడువారి కళవళ ◆ పాటు మాన్పఁగను
గ్రచ్చఱ బలువైన ◆ కడనుండి కదలి
వచ్చినారము గదా ◆ వారక మేము
నావుడు గోరక్ష ◆ నాథుఁ డవ్విధము
భావింపఁ గొంత సే ◆ పరుగ లౌకికపుఁ
బలుకులు నుచితంబు ◆ పచరింప నితఁడు
పలికెడు పరమార్థ ◆ భావంబు దోఁప
నిదిగాక మున్ను న ◆ న్నెఱుఁగ కుండినను
మొదలఁ జూచిన వాఁడు ◆ పోలెఁ బేర్కొనెడి
నియ్యన మునిచంద్రుఁ ◆ డిచ్చఁ జింతింప
నయ్యాదినాథుఁ డై ◆ క్యంబు గావలయు
- ↑ నడరగా.
