186
నవనాథచరిత్ర
మెఱసియుందురుగాన ◆ మిన్నకవారిఁ
దఱుమలే దీషణ ◆ త్రయ మదిగాక
యెక్కడవోయె మీ ◆ యెఱుక మాకింక
దిక్కెవ్వ రిటమీఁద ◆ దివ్యయోగంబు
నేటికి విడిచితి ◆ రీశుండు మీకుఁ
బాటించి యొసఁగిన ◆ పరమవిజ్ఞాన
మును సర్వసిద్ధులు ◆ మొదలంటఁ బోయి
కనుగానలేక యీ ◆ కష్టసంసార
జలధిలోఁబడి మూఢ ◆ జనుని చందమునఁ
దెలియనేర టంచు ◆ దీన దోషమునఁ
బలుమాఱు గ్రమ్మెడు ◆ బాష్పబిందువులు
దలముగా వదన ప ◆ ద్మంబుపై నెరయఁ
జింతింపఁ దన ప్రియ ◆ శిష్యుతోడుతను
నిం తేల వత్స నీ ◆ కిట్లేడ్వఁ ననుచుఁ
దొరఁగు బాష్పములఁజేఁ ◆ దుడిచి తద్వక్త్ర
మురమునఁ జేర్చి య ◆ య్యోగి వ రేణ్యుఁ
డనియె గోరక్ష నా ◆ యంతరంగమున
ననవరతము వాయ ◆ కలిముద్దులాఁడు
గలఁడు కొమారుఁ డొ ◆ క్కరుఁడు నీ వతని
చెలువంబు తేజంబు ◆ చేష్టలు ముద్దు
...... ...... ...... ...... ....... ....... ....... ......
పలుమాఱు నగవులుఁ ◆ బరగుతదంగ
సౌకుమార్యంబు లో ◆ చసపర్వ మొదవఁ
గైకొని చూడవు ◆ గాని చూచినను
నదియె కొండాటమై ◆ యన్నియు మఱచి
యొదుఁగుదు పబ్బాలు ◆ నొనర నిచ్చటికిఁ
గొనివత్తు నని పోయి ◆ కొంతసేపునకుఁ
జనుదేర నురవు ప ◆ చ్చల పదకంబు
కళుకుల రావి రే ◆ కయు నింద్రనీల
ములమద్దికాయలు ◆ పుష్యరాగముల
బొద్దులుం గురువింద ◆ ములవిలసిల్లు
ముద్దుటుంగరములు ◆ ముత్యాలసరులుఁ
బులిగోరు నేవళం ◆ బులు నందమైన
