పుట:Molla Ramayanam.djvu/43

ఆ. ఖరుఁడు వచ్చినట్టి కలకలం బాలించి
రాఘవుండు తనదు రమణియొద్దఁ
దొలఁగ కుండ ననుజుఁ దోడుగాఁ గాఁ పుంచి,
బెదర కంతఁ గలని కెదిరి నిలిచె ||10||

శా. అవేళన్ ఖరుఁ డుగ్రవృత్తిలయ కాలాభీల ఘోరాకృతుల్
దైవారన్ గజవాజి సంఘములతో దైత్యాళితో భూరిరో
షవిర్భూత మనస్కుఁడైన నడిచె గర్వారంభ సంరంభుఁడై
దేవ వ్రాతము భీతి నొంది కలఁగన్ దేజంబు సొంపారఁగన్ ||11||
వ. ఇట్లు ఖరుండు ననుదెంచి భయంకరంబుగా రణంబు సేయు సమయంబున. ||12||
ఉ. అప్పుడు రామచంద్రుఁడు భయంకరరౌద్రరసంబు కన్నులన్
నిప్పులు రాల్చుచున్ నెరయనిర్జరులార్వ విచిత్రశస్త్రముల్
కుప్పలుగాఁగ నేయుచును గుంజర వాజిరథావళుల్ ధరన్
దప్పక కూల్చుచున్ రుధిరధారలఁ దేల్చె సురారిసంఘమున్. ||13||

వ. అట్టి సమయంబున, ||14||

క. కరితురగస్యందనములుఁ
బరివారముఁ దెగినపిదపఁ బటురోషమునన్
గరకరపడుచును నెదిరిని
ఖరకరవంశజుఁడు ద్రుంచె ఖరునిశిరంబున్ ||15||

వ. త్రుంచినం గని తీండ్రంబుగా, ||16||

క. ఘోషించి రామచంద్రుని
దూషించును వచ్చినట్టి దూషణుమీదఁన్
రోషించి సురలు కడు సం
తోషింపఁగ వానికరముఁ ద్రుంచెఁ గడంకన్ ||17||