ద్వాదశి త్రయోదశియొక్క వినియోగము
| శ్లో. |
ద్వాదశ్యాం పరిరభ్య గాఢమసకృచ్చుంబన్కపోలే దృశో
రున్మేషం విరధీత సీత్కృతిజుషో వ్యాదష్టదన్తచ్ఛదః।
చుంబన్గండతటీం మనోభవతిధౌ మృద్నన్ ససీత్కం కుచౌ
కాన్తాం ద్రావయతి ద్రుతం కరరుహైర్భిన్దన్ శనైః కందరాం॥
|
|
| క. |
పారణను జెలిని గౌఁగిటఁ
జేరిచి కెమ్మోవిఁ గఱచి చెక్కులపై దాఁ
గోరిడి గళరవ మిచ్చిన
మారుని మదజలముఁ జూపు మనసు న్దనియున్.
|
|
| తా. |
ద్వాదశియందు స్త్రీని కౌగలించి పెదవి కరచి కంఠధ్వని పుట్టున
టుల చెక్కుపై నఖక్షతము లుంచినచో ద్రవించును.
|
|
| ఆ. |
గుబ్బ లరియఁబట్టి గోరుల మెడ యొత్తి
గళరవంబు చెలఁగ గండతలము
చుంబనంబుఁ జేయుచును ద్రయోదశియందు
పల్లవుండు గదియఁ బడఁతి చొక్కు.
|
|
| తా. |
త్రయోదశియందు విటుడు కుచములు పట్టి కంఠమునందు నఖక్షతము
లుంచి గళరవంబులు పుట్టునట్లు దవడలను ముద్దాడి రమింపగా స్త్రీ చొక్కి
ద్రవించును.
|
|
చతుర్దశి పున్నమ యవమసల సవిస్తరము
| శ్లో. |
కన్దర్పారితిధౌ నిచుంబితదృశో దోర్మూలచంచన్నఖాః
కామాగారనివేశితద్వకరాః క్రీడన్తి కాన్తాతనౌ।
దర్శే పూర్ణతిధౌ చ నర్తితనఖాః స్కంధస్థలీరంగకతో౽
నంగాగారచుచూలికాంచితకరాః కుర్యుః స్త్రియం విహ్వలాం॥
|
|
| ఆ. |
నయనయుగము చుంబనము చేసి చెక్కుల
గోరు లొత్తి మదనగృహమునందు
కరికరంబునటులఁ గరములు వెసఁ ద్రిప్పి
పొందవలెఁ జతుర్దశిం దరుణిని.
|
|
