పుట:Kokkookamu.pdf/198

శ్లో.⁠

ఉద్యానపానయాత్రాజలావతారే హుతనహోత్పాతే। ప్రవిచిన్తి తాత్యయే వా వేశ్మని నిజ ఏవ తౌ యుంజ్యాత్॥

⁠

సీ.⁠

తాంబూలకుసుమగంధంబులు ముంగిట                  నుంచు నాథుఁడు నీకుఁ బంచెననుచు వనజాక్షి నీ కంపె నని పుష్పగంధంబు                  లిచ్చి నాయకునిచే మెచ్చుఁ బడయు నుత్సాహసంపాదోద్యానసీమల                  కేళీస్థలంబులఁ గీలుకొల్పు ననుకూలగృహము లేదని విచారించినఁ                  దనమందిరం బిచ్చి తలఁగియుండు

⁠

ఆ.⁠

నొకరిహృదయ మెఱిఁగి యొకరికి నెఱిఁగించి యొకటఁ దలఁపుఁ జెప్ప నొకటఁ దనకుఁ జెప్పకున్న వారిచేష్టలఁ బరికించి యొకరి కొకరిమతము నొనరఁ బలుకు.

⁠

తా.⁠

దూతిక జారస్త్రీముందు తాంబూలపుష్పగంధము లుంచి నీప్రియుడు పంపెననును. ఆవిధముగానే పుష్పగంధములను జారపురుషుని కిచ్చి నీ ప్రియు రాలు పంపెననును. జారస్త్రీ పురుషులకు పరస్పరము అధికమయిన మోహము పుట్టునటులొనర్చి రహస్యస్థలములయందు వారు తారసిల్లునటులొనర్చును. వారిరు వురు రతిక్రీడలకు తగినతావు లేదని విచారించుచుండ తనయి ల్లిచ్చి దూతిక కాపాడుచుండును. వారిచేర్పులవలన యింగీతమును గ్రహించి యొకరిభావము లొకరికి దెల్పునదియే దూతికాకృత్యమునకు దగినది.

⁠

త్రివిధదూతికాలక్షణము

శ్లో.⁠

బుద్ధైకస్త సమీహీతమాత్మధియైవారభేత యా కార్యమ్। సా హి నిసృష్టార్థోక్తా లింగేనోన్నీయ యా కార్యమ్॥

⁠

శ్లో.⁠

శేషం సంపాదయతి స్వయమేవైషా పరిమితార్థోక్తా। సంసృష్టయోస్తు నేత్రీ సన్దేశం పత్త్రహారీ స్యాత్॥

⁠