పుట:Kavitvatatvavicharamu.pdf/200

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుటను అచ్చుదిద్దలేదు

 తృతీయ భాగము 193

                   ఉ. నెఱికురులున్ విలోలసితనేత్రయుగంబును నొప్పలొల్కు వా
                       తెఱయును దీనియాననముఁదెల్పు గరంబు మనోహరంబు నా 
                       యెఱిఁగిన యంతనుండి నతినిట్టి లతా లలితాంగిఁజూచి యే
                       నెఱుఁగ సురేంద్రకన్యకలు నిట్టిరె రూపవిలాస సంపదన్.
                                                                             (ఆది. ఆ. 7, ప. 77)
     ఇందు తొడలు, మీఁగాళ్ళు ఇట్టి గూఢార్థములు లేవు. అవి గల సందర్భము లాదిపర్వమున ಮಿ)ಗೆಣ್ಣಿಮಿ ಲು ..

ఎక్జా

                                             (పెగ్గడ ఎజ్ఞా
పెగ్గడ వ్రాసిన యరణ్యపర్వ శేషములో ద్రౌపదీహ:
            * ఊ. నీలపయోదమండలము నిశ్చలలీల వెలుంగఁ జేయుచున్
                    గ్రాలెడువాలు గ్రౌమ్మెఅుఁగు కైవడిఁ దద్వనభూమియంతయున్
                    లాలితదేహకాంతి పటలంబులఁజేసి వెలుంగఁజేయు న
                    బ్బాల వినీలకుంతల విభాసినిఁజూచి సవిన్మయాత్మఁడై.”
                                                                                      (ఆది. ఆ. 6, ప. 541)
                 ఉ. లీలయెలర్పఁగా నబలలేఁజిగురాక్షును బోలె నొప్ప కెం
                      గేలు కదంబ శాఖతుదిఁ గీల్కొనఁజేసి వనంతవిభ్రమో
                      న్మీలితబాలవల్లిక్రియ మేలగు చూడ్కుల కించి పావక 
                     జ్వాలయపోలెఁ జిత్తము నిజం బెరియింపఁ దొడంగెఁ జూచితే.
                                                                                          (3. 148)
                           సీ. మగృనేత్రదారుణ మృగసమాకులమైన
                                                   యివ్వనాంతరమున నేక తంబ
                                 యిట్లు నీయున్కికి నెయ్యది మూలమి
                                                       వ్వనదేవతవి సురేశ్వరునితోడ
                                 3○f) ధరిత్రికి నరుగుదెంచిన శచీ
                                                     దేవివో హరియురతుఁ దొరంగి 
                              Tâûc గ్రుమ్మరు పద్మగేహవో భవదీయ
                                                   జనకత్వమున సమజ్జ్వలితుఁడైన 
                             పుణ్యుఁ డేవంశమునవాఁడు పాలఁతి నీదు
                               జీవితేశ్వరుఁడగు సుఖజీవితాత్ముఁ
                                డెవ్వఁడబల నీ నామమై యింపు మిగుల
                              శబ్దమెయ్యది నాకు నిజంబుఁ జెపుమ, (ఆర. ఆ. 6, ప. 151)