ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది
రసికజనానందము
253
పించెను కలకటేర్ పెద్దిచిన్నయసెట్టి
నన్నుఁజేవీడెనే మొన్న దనుక;
ప్లీడరు వినుకొండ పిచ్చి మాధవరావు
విజయలక్ష్మి గృహాన విడియలేదె;
చక్కనయ్యలు వేదిక లెక్కినిక్కి
చేయిత్రిప్పుచు లెక్చరుల్ చెప్పనవియు
నేతిబీరకాయలుగావె! సేఁతలేవి?
పలుకవచ్చును నోటికిఁదలుపు గలదె?
గురువునైనఁగాని కుంభినీ ధవునైన
గణికనైనఁ బేర్మిఁ గాంచునపుడు
రిక్తకరములఁ జన యుక్తముకాదండ్రు
ధర్మవిదులు; గాన, ధనమునిపుడు,
తెచ్చితి. నూటపదారులు
పొచ్చెములేకుండు కూర్మి బోటికి; నిదిగో
యిచ్చెదఁగొనుమా, విను, నీ
వెచ్చట ననఁబోకు గోప్యమిది. యన వినియున్.
వినుమొకమాటఁ జెప్పెదను వీరలవారలరీతి మమ్ములన్
మనమున నెంచఁబోకుఁ; డతిమాన్యతనొందెను నాదుతల్లి; మే
మనయముబూజ్యులలౌవిటులకాతతసౌఖ్యముగూర్చు టొండె;
యాధనమతిముఖ్యమా, రసికతల్ సుగుణాలు ప్రధాసమాసఖా